- Αν κάποιοι στην κυβέρνηση ποντάρουν στην ευφυΐα και στη μαγκιά του Βαρουφάκη για να βγουν από το αδιέξοδο και να μην απαντήσουν στο καυτό ερώτημα: «μέσα ή έξω», μάλλον θα απογοητευτούν.
- Η ατμόσφαιρα «μυρίζει» πρώτη τετραετία παπανδρεϊκής τετραετίας, τότε που το «έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ», άρχισε να γίνεται «ο τρίτος δρόμος του ΠΑΣΟΚ», ο οποίος ξέρουμε που οδήγησε.
- Και τότε τον Παπανδρέου «μάγκα» τον ανέβαζαν, «γάτα» τον κατέβαζαν, αλλά και μέσα στην ΕΟΚ παραμείναμε και έφυγαν οι αμερικάνικες βάσεις που τελικά έμειναν.
- Και μετά άρχισαν εκείνα τα ωραία, που αρχίζουν δειλά-δειλά να ακούγονται και τώρα, πως τάχα άλλο η θεωρία και άλλο πράξη και πως αγάλι-αγάλι θα φτάσουμε στο σοσιαλισμό.
- Ήδη τα κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη του ΣυΡιζΑ αρχίζουν τις δημιουργικές κυβιστήσεις. Εκεί που βροντοφώναζαν ότι τελειώνουν τα μνημόνια την επομένη των εκλογών τώρα λένε πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται.
- Γιατί δεν γίνεται; Γιατί αυτό θα σήμαινε έξοδο από το ευρώ και κάτι τέτοιο δεν το θέλει ο κόσμος. Όταν όμως υπόσχεσαι προεκλογικά ότι μπορείς ΚΑΙ χωρίς μνημόνια ΚΑΙ μέσα στο ευρώ το πληρώνεις μετεκλογικά.
- Και όταν επικαλείσαι ότι κάτι τέτοιο δεν το θέλει ο κόσμος απλώς αλληθωρίζεις προς Περισσό μεριά και επικαλείσαι τις π@%τ&ν*ς τις συνθήκες που δε λένε να ωριμάσουν ποτέ.
- Σχεδόν όλοι στο ΣυΡιζΑ έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στις οικονομικές γνώσεις του Βαρουφάκη. Γιατί; Οι προηγούμενοι υπουργοί ήταν αγράμματοι και άσχετοι; Είχαν και γνώσεις και πολιτικές επιλογές.
- Το θέμα δεν είναι να γνωρίζεις. Το θέμα είναι για ποιον διαθέτεις τις γνώσεις που κατέχεις και επίσης το κατά πόσο λες όλη την αλήθεια στον κόσμο αν θες να είσαι και όχι να αυτοαποκαλείσαι αριετερός.
- Διότι, αν ο Αριστερός δεν λέει όλη την αλήθεια στον κόσμο και δεν αγωνίζεται για το δίκιο και κυρίως για να κάνει πράξη αυτά που πιστεύει, τότε δεν είναι Αριστερός. Μπορεί να λέει ότι είναι…αλλά δεν είναι.
- Από πότε η Αριστερά, όχι μόνο βολεύεται αλλά επικαλείται κιόλας το εφικτό; Από πότε επικαλείται απλά τον υποκειμενικό παράγοντα και αντί να τον αλλάξει, περιμένει να αλλά ξει από μόνος του;
- Αν όντως ο στόχος του ΣυΡιζΑ είναι η ρήξη και η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, θα έπρεπε, από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές να προετοιμάζει τις συνθήκες της εξόδου και όχι του συμβιβασμού.
- Αυτό σημαίνει ότι απαγκιστρώνεις όλους τους παραγωγικούς τομείς από την ΕΕ και το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ακυρώνεις, για παράδειγμα, κάθε ευρωπαϊκή οδηγία που βάζει φραγμούς στην παραγωγή εγχώριων προϊόντων.
- Ξαποστέλνεις τους μεσάζοντες και τα καρτελ στον τομέα των τροφίμων που εκτοξεύουν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη και έχεις τον κεντρικό έλεγχο της παραγωγής και των ενεργειακών και φυσικών πόρων.
- Καλείς τον κόσμο να γίνει υποκείμενο της προσπάθειας και των εξελίξεων και δεν τον καρφώνεις, πάλι, στους καναπέδες για να παρακολουθεί το νέο τηλεοπτικό σώου που διαδραματίζεται με νέους πρωταγωνιστές.
- Δεν κλίνεις σε όλες τις πτώσεις, την εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια γιατί από μόνες τους δεν χορταίνουν ούτε ζεσταίνουν ούτε στεγάζουν ούτε γιατρεύουν ούτε εκπαιδεύουν για πολύ.
- Βγαίνεις και λες την αλήθεια: η λαϊκή αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια δεν χωράνε μέσα στο ευρώ και την ΕΕ. Δεν χωράνε καν στο υπάρχον πολιτικό σύστημα του κέρδους για τους λίγους και της φτώχειας για τους πολλούς.
- Και φυσικά, δεν ισχυρίζεσαι ότι αυτή την περίοδο διαμορφώνεις τις συνθήκες για τη ρήξη και την έξοδο. Αυτές οι συνθήκες δεν διαμορφώνονται στην κορυφή αλλά στη βάση. Κι εκεί ο ΣυΡιζΑ είχε πάντα πρόβλημα.
αναδημοσίευση από http://www.alfavita.gr
Ενδιαφέρον κείμενο, αν και χωλαίνει σε κάποια σημεία του.
Σταχυολογώ:
-«- Γιατί δεν γίνεται; Γιατί αυτό θα σήμαινε έξοδο από το ευρώ και κάτι τέτοιο δεν το θέλει ο κόσμος. Όταν όμως υπόσχεσαι προεκλογικά ότι μπορείς ΚΑΙ χωρίς μνημόνια ΚΑΙ μέσα στο ευρώ το πληρώνεις μετεκλογικά.
- Και όταν επικαλείσαι ότι κάτι τέτοιο δεν το θέλει ο κόσμος απλώς αλληθωρίζεις προς Περισσό μεριά και επικαλείσαι τις π@%τ&ν*ς τις συνθήκες που δε λένε να ωριμάσουν ποτέ.»
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ έχει ένα (μισό στην πραγματικότητα) δίκιο. Αυτό που έταξε ήταν ανθρώπινο καπιταλισμό εντός ΕΕ-Ευρώ (και ΝΑΤΟ) εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Αυτό ήταν εξαρχής πρακτικά αδύνατο να γίνει, αλλά ο κόσμος που τον ψήφισε, τον επέλεξε και για τα δύο. Πράγματι δεν έχει λοιπόν εντολή ρήξης με την ΕΕ η συγκυβέρνηση. Η άλλη μισή αλήθεια είναι πως ούτε εντολή για την συνέχιση των μνημόνιων έχει.
Από την άλλη το «απλώς αλληθωρίζεις προς Περισσό μεριά» είναι επιεικώς απαράδεκτο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ έχουν εντελώς διαφορετικούς στόχους αφενός, και η πολιτική τους αντιπαράθεση τα προηγούμενα χρόνια αφορούσε ακριβώς αυτό το κομμάτι, αφεταίρου.
Από την μία δηλαδή πως η επαναστατική προοπτική που πρεσβεύει το ΚΚΕ απαιτεί σίγουρα την ωρίμανση αντικειμενικών-υποκειμενικών συνθηκών που σήμερα δεν υπάρχουν (αν μείνουμε στο έδαφος του Μ-Λ), και από την άλλη το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πως αυτά που πρεσβεύει ο ίδιος είναι άμεσα δυνατά υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η παραδοχή πως τελικά δεν ήταν ούτε αυτά δυνατά (όχι υπό τις παρούσες αλλά υπό οποιεσδήποτε συνθήκες), κάθε άλλο παρά κοντά στο ΚΚΕ τους φέρνει. Μάλλον την πολεμική του δεύτερου δικαιώνει, που έλεγε πως η επαναστατική πρόταση είναι πολύ τελικά πιο ρεαλιστική και άμεση από το όραμα της «ΕΕ των λαών».
-« Σχεδόν όλοι στο ΣυΡιζΑ έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στις οικονομικές γνώσεις του Βαρουφάκη.»
Δεν είναι τόσο κουτοί στον ΣΥΡΙΖΑ που να μην γνωρίζουν πως η «διαπραγμάτευση» μεταξύ μη-ισοδύναμων μερών, είναι ζήτημα ισχύος και όχι «οικονομικών γνώσεων». Στον Βαρουφάκη επενδύουν απλά σε ένα ακόμη προπαγανδιστικό σόου –και όσο πιάσει...
-« Αν όντως ο στόχος του ΣυΡιζΑ είναι η ρήξη και η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ»
Το πιο άκυρο σημείο του κειμένου. Τι πάει να πει «αν είναι όντως ο στόχος του»;
Τον διακύρηξε δηλαδή ποτέ ως τέτοιο;
Όχι μόνο ουδέποτε ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο ο ΣΥΡΙΖΑ για τον εαυτό του, αλλά έχει υπογραμμίσει πως οι στόχος του είναι ακριβώς ο αντίθετος.
Σχετικές δηλώσεις Τσίπρα «Δεν είμαστε τρελλοί να βγούμε από το ευρώ», «θα το φωνάζω με όλη την δύναμη της φωνής μου, ανήκουμε στην δύση, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ», κλπ.