Οι μαχητές των δρόμων: Το Κομμουνιστικό κόμμα Γερμανίας απέναντι στους Ναζί

Τα χρόνια τον ακήρυχτου εμφυλίου

Θα ήθελα, τώρα, να θίξω ένα πρόβλημα που έχει απα­σχολήσει πολλές φορές τους ιστορικούς και συμπυ­κνώνεται στο εξής ερώτημα: γιατί η γερμανική εργατι­κή τάξη δεν εξεγέρθηκε (με οδοφράγματα, γενικές α­περγίες, καταλήψεις εργοστασίων, σιδηροδρομικών σταθμών κλπ) εναντίον του Χίτλερ το 1933; Γιατί δεν όρθωσε μια αξιοπρεπή αντίσταση την προγενέστερη περίοδο; Η αλήθεια είναι πως το ερώτημα αυτό ανή­κει σ’ ένα ρεπερτόριο ψευδών προβληματισμών. Προ­βληματισμών που κατασκευάστηκαν από μια συγκε­κριμένη μερίδα ιστορικών πάνω στην προσπάθειά τους να αποκρυψουν μια σημαντική αλήθεια. Το ότι έ­να τμήμα του γερμανικού προλεταριάτου -ειδικά στα μεγάλα αστικά και βιομηχανικά κέντρα- οργανωμένο εν μέρει από το Κ. Κ. αλλά και έχοντας δημιουργήσει αυτόνομες μορφές αυτοάμυνας, επιχείρησε με κάθε μέσο να αντισταθεί στους Ναζί κατά τα τελευταία χρό­νια της Βαϊμάρης. Μια απόπειρα που έλαβε χώρα την ίδια περίοδο που οι ομάδες κρούσης του Χίτλερ και οι πυρήνες Ναζιστών στα εργοστάσια γίνονταν μέρα με τη μέρα όλο και πιο επιθετικοί, κατακτώντας κομμάτι κομμάτι νέα εδάφη.

Σε μια προσπάθεια να “υπερασπιστούν” τη γερμανι­κή εργατική τάξη από την ατιμωτική κατηγορία πως “δεν σήκωσε κεφάλι”, κάποιοι ιστορικοί υποστήριξαν πως το προλεταριάτο που θα μπορούσε υποθετικά να ορθώσει κατά τόπους αντιστάσεις στους Ναζί, ζούσε μια ζωή τόσο φριχτά φτωχική (δεδομένου πως αποτελείτο σχεδόν εξολοκλήρου από μακροχρόνια ανέρ­γους), που ακόμα και να υπήρχε κάποια υποκειμενική διάθεση για αγώνα, η διάρκειά του θα ήταν εξαιρετι­κά εφήμερη. Η αντίληψη αυτή μπορεί να εμπεριέχει ένα μεγάλο ποσοστό αλήθειας (εξαιτίας της λειτουργί­ας του συστήματος Πρόνοιας που περιγράψαμε παρα­πάνω), ακόμα κι έτσι όμως εξακολουθεί να αποφεύγει το ακανθώδες ερώτημα. Το πώς, δηλαδή, θα μπορού­σε να οργανωθεί η βίαιη σύγκρουση στις πόλεις, εν μέ­σω μιας κατάστασης με έντονα στοιχεία κοινωνικής α­ποσύνθεσης, και με αντίπαλο μια πάνοπλη κρατική δομή που διέθετε όλα τα αναγκαία μέσα για την υπεράσπιση του νόμου και της τάξης.

συνεχίστε : # MARXISM