Ξένα σύμβολα, εχθρικές σημαίες

Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία δεν αποτελεί παρά την συνθετική έκφραση ενός ρέοντος και ταυτόχρονα συγκρουσιακού γεωπολιτικού και οικονομικού πεδίου, στην δίνη του οποίου βρίσκεται το τουρκικό κράτος εδώ και αρκετό καιρό.Το γεγονός της απόπειρας κατάληψης της εξουσίας από ένα μέρος του τουρκικού στρατού, όπως και η αποτυχία της, συνιστούν την αποκάλυψη της συνέργειας τριών βασικών συνισταμένων :

⇒ Η πρώτη αφορά, στις εμμενείς ανακατατάξεις που διενεργούνται εντός της τουρκικής κοινωνίας και οι οποίες συνδέονται με την ανάδυση αντίρροπων δυνάμεων προς την εξουσία του Τ. Ερντογάν, που αναδύονται ενδυναμωμένες, εκ της αναβάθμισης του ρόλου του τουρκικού στρατού τόσο στην ένοπλη αντιπαράθεση με τους Κούρδους, όσο και με την διαρκή αντιπαράθεση με την Ρωσία.

⇒ Η δεύτερη συνδέεται με την εσφαλμένη εκτίμηση μιας μερίδας των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, πως η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση μπορεί να συνεχίσει να δρομολογείται στην τουρκική κοινωνία με όρους πραξικοπήματος, αγνοώντας πλήρως την λαϊκή ετυμηγορία που καλώς ή κακώς σε μεγάλο βαθμό συντάσσεται, με το υπόδειγμα κυβερνητικής εξουσίας που εκφέρει ο Τ. Ερντογάν.

⇒ Η τρίτη φορτίζεται αναφορικά με την δυστοκία ανάδυσης ενός πλειοψηφικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος με εργατικά χαρακτηριστικά, που να αντιδιαστέλλεται με διττό τρόπο τόσο ως προς το ισλαμικό κοινωνικοπολιτικό μοντέλο εξουσίας που εκπροσωπεί το κόμμα του Τ. Ερντογάν, όσο και ως προς το κεμαλικό αφήγημα εξουσίας, που αν και αποδυναμωμένο, συνεχίζει να συνιστά το κυρίαρχο αντίπαλο δέος απέναντι στην ισλαμική πρωτοκαθεδρία.

συνεχίστε : # MARXISM