Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τάκη Φωτόπουλου.
Πηγή : Σεισάχθεια via
1. Αναδημοσιεύονται όλα τα σχόλια , που ο συγγραφέας τους, χρησιμοποιεί τουλάχιστον, ψευδώνυμο.
2. Δεν αναδημοσιεύονται υβριστικά σχόλια
3. Αποκλείονται ρατσιστικά, φασιστικά και κάθε είδους εθνικιστικά σχόλια.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.
Οι θέσεις και οι αναλύσεις του Τ.Φ. πάντα έχουν ενδιαφέρον και θεωρώ ότι και έντιμες είναι και χρήσιμες. Αυτό που υποστηρίζει εδώ (αν κατάλαβα καλά) είναι ότι πράγματι έχουμε υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, αλλά αυτά τα κεφάλαια στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν έχουν (μόνο) παραχθεί στις "εθνικές" οικονομίες των κυρίαρχων καπιταλιστικών κρατών αλλά σε ένα ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο (Κίνα, Ινδία κλπ.). Μάλιστα επειδή δεν μπορούν να καταναλωθούν στις αγορές όπου παρήχθησαν, επενδύονται με υψηλό ρίσκο στις "κεντρικές" καπιταλιστικές χώρες κλπ.. Με βάση τα ανωτέρω, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτά διαφέρουν από την ανάλυση των "παλαιομαρξιστών" όπως υποστηρίζει ο Τ.Φ..
Γεια σου Cos. Όχι δεν υποστηρίζει αυτό ο Φωτόπουλος, αλλά τονίζει τον παράγοντα της συσσώρευσης εξουσίας δύναμης σε νέες ελίτ στην Ανατολή λόγω της Παγκοσμιοποίησης, που δημιούργησαν την Παγκόσμια Κρίση, χωρίς αυτή να οφείλεται σε νόμους/κινήσεις του κεφαλαίου όπως λένε οι παλαιομαρξιστικές αναλύσεις.
Υποστηρίζει δηλαδή ότι σε αντίθεση με την "παλαιομαρξιστική" υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που γίνεται όταν δεν γίνεται να επενδυθούν σε παραγωγικούς κλάδους (αντικειμενικά) τα κεφάλαια μέσα σε μια χώρα επειδή αυτοί έχουν κορεστεί (και υπάρχει υποκατανάλωση κτλ.), στην Ανατολή κάθε άλλο παρά αντικειμενικά (και το τονίζει αυτό στη συνέντευξη) δεν υπήρχε η δυνατότητα επένδυσης σε παραγωγικούς τομείς, που κάθε άλλο παρά είχαν κορεστεί (Κίνα, Ινδία κτλ.).
Αντιθέτως οι ντόπιες ελίτ επέλεξαν να επενδύσουν τα κέρδη που είχαν από τη δραστηριότητα των πολυεθνικών, σε Δυτικά ομόλογα, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι δεν υπήρχαν παραγωγικοί πόροι στην Ανατολή να επενδύσουν. Κάθε άλλο.
ikonikos γεια σου και σε σένα.
Το ζήτημα είναι γιατί οι ντόπιες ελίτ επέλεξαν να επενδύσουν τα κέρδη τους σε δυτικά ομόλογα. Νομίζω ότι το έκαναν για τον ίδιο λόγο που το έκαναν και οι πολυεθνικές, δηλαδή επειδή δεν μπορούσαν να τα επενδύσουν περαιτέρω σε παραγωγικούς πόρους με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους λόγω γενικευμένης υποκατατανάλωσης, δηλαδή υποκατανάλωσης και στις κεντρικές καπιταλιστικές χώρες και στις χώρες της Ανατολής. Για τον λόγο αυτό στη Κίνα έγιναν τεράστιες επενδύσεις και σε ακίνητα, που κινδυνεύουν πλέον και εκεί να εξελιχθούν σε τεράστια "φούσκα". Η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων έγινε σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο με πολλαπλά αποτελέσματα, όπως η μείωση του ποσοστού κέρδους, που έφερε και την άγρια λιτότητα στη Δύση.
Εξακολουθώ λοιπόν να θεωρώ ότι η ανάλυση του Τ.Φ. δεν έρχεται σε αντίθεση με την "παλαιομαρξιστική" ανάλυση.
Cos, όπως λέει και ο Φωτόπουλος στο βίντεο δεν υπήρχε καμία υποκατανάλωση πριν σκάσει η κρίση το 2008, και μάλιστα υπήρχε αύξουσα συνολική κατανάλωση (που αυτό έχει σημασία όταν μιλάμε για παγκοσμιοποίηση και πολυεθνικές και όχι απλά τι γίνεται σε κάθε μια χώρα ξεχωριστά). Οπότε αυτό που γράφεις δεν στέκει εμπειρικά. Στην Κίνα τι επενδύσεις έγιναν π.χ. στην επαρχία όπου υπάρχει ωκεανός εξαθλίωσης; Καμία απολύτως, και μιλάμε βέβαια όχι για τις καπιταλιστικές ελίτ της Κίνας αλλά για τις γραφειοκρατικές που έπαιρναν κέρδη από τη δραστηριότητα των πολυεθνικών στην Κίνα μέσω φορολογίας κτλ. Αυτές δεν μπορούσαν πολύ εύκολα να επενδύσουν στην παραγωγική δομή; Μπορούσαν, αλλά δεν το έκαναν. Και αυτό είναι το πρόβλημα της παλαιομαρξιστικής ανάλυσης και γενικά της μαρξιστικής ανάλυσης, ότι υποτιμά τον υποκειμενικό ρόλο των ελίτ (νόμοι/τάσεις κεφαλαίου κτλ. λες και λειτουργούν λίγο-πολύ με αυτόματο πιλότο) στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ενώ η ΠΔ ρίχνει βάρος και στο εσκεμμένο στοιχείο των οικονομικών και πολιτικών επιλογών μέσα στα συστημικά πλαίσια.