Η λειτουργία του Traverso Rossa, μεταφέρεται σταδιακά στο νέο site,

# Marxism.

Ωστόσο, το υπάρχον blog και το υλικό που περιέχει, θα παραμείνουν προσβάσιμα.



23 Δεκεμβρίου 2012

Οι πειρασμοί από μια απάντηση


Πηγή : Praxis




Σχόλιο Praxis: Μια απάντηση απο ένα πρώην στέλεχος του ΚΚΕ και απο τα ιδρυτικά μέλη του ΝΑΡ στις δηλώσεις της γ.γ του ΚΚΕ που σε πρόσφατη συνέντευξη της τσουβάλιασε αυτούς που έφυγαν επειδή το ΚΚΕ συγκυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία, με τους θιασώτες του εγχειρήματος του "Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου". Και υπονοώντας ότι έλεγαν ότι το ΚΚΕ κάνει λαθρεμπόριο όπλων και άλλα παρόμοια, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Επειδή εμείς ποτέ δεν υπήρξαμε στελέχη του ΚΚΕ αλλά συμμετείχαμε για πολλά χρόνια στο εγχείρημα του ΝΑΡ, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι πρώτη φορά μάθαμε αυτούς τους ισχυρισμούς απο αυτή την συνέντευξη. Θα ήταν λοιπόν καλύτερο να γινόταν πολιτική κριτική σε μια σειρά καίρια ζήτηματα του εργατικού κινήματος αντί να υιοθετούνται τέτοιες μέθοδοι που δεν έχουν καμία σχέση με πολιτική επιχειρηματολογία και δεν βασίζονται και σε πραγματικά γεγονότα.

Τα παραπάνω τα γράφουμε με δεδομένη την θέση μας (που έχουμε γράψει επανειλλημένα και σε αυτό το ιστολόγιο) για την εξέλιξη και τον εκφυλισμό του εγχειρήματος εκείνου και την δορυφοριοποιήση του γύρω απο τη Σοσιαλδημοκρατία, λόγος για τον οποίο εξάλλου αποχωρήσαμε μετά απο δεκαετίες συμμετοχής. Στο συγκεκριμένο ζήτημα λοιπόν, ο Θανάσης Σκαμνάκης έχει δίκιο. Όμως για την ιστορική ηγεσία του ΝΑΡ, ο χρόνος φαίνεται να σταμάτησε στο 89 και να λειτουργεί και σαν αριστερό άλλοθι και για τις δικές της ευθύνες (φαινόμενο που έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο κομμουνιστικό κίνημα) για την κατάσταση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς τα τελευταία χρόνια, μέσα ακριβώς στην πιο μεγάλη καπιταλιστική κρίση και την οριστική ενσωμάτωση του χώρου αυτού στο "αριστερό πεζοδρόμιο" της αριστεράς που κάποτε ο ίδιος φτιάχτηκε για να υπερβεί.














Οι πειρασμοί από μια απάντηση


Η απάντηση της Αλέκας Παπαρήγα –κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για την παρουσίαση των Θέσεων της ΚΕ του Κόμματος– στην ερώτηση αν το ΚΚΕ θα συνεργαζόταν με δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, έξυσε κάποιες παλιές πληγές. Κι επειδή αυτά αν τα κρατάς μέσα σου μπορεί να σε μολύνουν, καλό είναι να τα εξωτερικεύσω, όπως συνιστούν και οι γιατροί.



του Θανάση Σκαμνάκη



Η γραμματέας λοιπόν, είπε, με δυο λόγια, πως ποτέ, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον δεν πρόκειται να συνεργαστεί το ΚΚΕ με εκείνους που έφυγαν από το Κόμμα, το 1989 και μετά, και το κατηγόρησαν πως έκανε λαθρεμπόριο όπλων και άλλα παρόμοια (τα οποία εμείς τουλάχιστον που φύγαμε το ’89 δεν είπαμε ποτέ) ακόμα κι αν ορκιστούν πως είναι υπέρ της δικτατορίας του προλεταριάτου. Γιατί άραγε μια τέτοια ταύτιση εκείνων που έφυγαν από το Κόμμα το 1989 επειδή διαφώνησαν με τα κοινά πορίσματα κ.ά. με εκείνους που έφυγαν το’ 91 και ήταν οι θιασώτες του τζαννετακισμού;

Ίσως η σ. Αλέκα θα έπρεπε να αποφεύγει τέτοια λογικά άλματα, γιατί βάζει σε πειρασμό τους ακροατές, τους αναγνώστες και κυρίως τα μέλη του Κόμματος να ρωτήσουν πώς είναι τόσο σίγουρη για το μέλλον και εξορίζει πέραν του καλού και του κακού εκείνους που έφυγαν από το Κόμμα; Πολύ περισσότερο να της ζητήσουν να ξεκαθαρίσει για ποιο παρελθόν κάνει λόγο (το οποίο εκείνο παρελθόν πόσο σίγουρο ήταν για το μέλλον; Και πόσο ορθό αποδείχτηκε;). Και βάζει στον πειρασμό να ρωτήσουν, από ποιο ΚΚΕ έφυγαν εκείνοι του ’89. Κι ακόμα, η ίδια τι ψήφιζε στις αλλεπάλληλες τοτινές συνεδριάσεις της ΚΕ, «τις ώρες των μεγάλων ερωτημάτων», όταν αποφασιζόταν το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ για τη συγκρότηση του Συνασπισμού, η κυβέρνηση Τζαννετάκη, η οικουμενική, η στάση του κόμματος στην ΕΟΚ και άλλα σχετικά; Ή μήπως για όλα εκείνα έχει γίνει αυτοκριτική η οποία δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου, ώστε να δικαιούνται οι καθαρμένοι τώρα να οικτίρουν τους διαφωνούντες τότε;

Φυσικά, δεν θα συμμεριστώ την άποψη εκείνων που περιμένουν με ένα ντουφέκι στραμμένο στο ΚΚΕ έτοιμοι να πυροβολήσουν κάθε φορά που το Κόμμα πιστοποιεί την ανεπάρκειά του και να επιβεβαιώσουν την άποψή τους πως «αυτοί είναι τελειωμένη υπόθεση», «δεν μπορείς να ελπίζεις τίποτα μ’ αυτούς», «δεν υπάρχει καμιά ελπίδα συνεργασίας ούτε στο μαζικό κίνημα ούτε πουθενά», «καλλιεργούν αυταπάτες όσοι επιμένουν σε μια γραμμή ενότητας και ελπίζουν» κ.ο.κ. Διότι, κατά τη γνώμη μου πράττουν ακριβώς το ίδιο λάθος από άλλη θέση, να αποφασίζουν δηλαδή από τώρα για το μέλλον.

Επειδή η ελπίδα δεν ορίζεται από το τι λέει κάθε στιγμή ο κάθε πολιτικός αρχηγός ή η ηγεσία, καθώς η ταξική πάλη έχει δρόμους περίπλοκους και συχνά ανεξερεύνητους, που υποχρεώνουν τις ηγεσίες να αλλάξουν θέσεις ή τα κόμματα να αλλάξουν τις ηγεσίες. Και η σ. Αλέκα το ξέρει από τη δική της πείρα αυτό, αν θυμηθεί και συγκρίνει με το 1989.








http://www.inews.gr/224/oi-peirasmoi-apo-mia-apantisi.htm

6 σχόλια:

  • Ανώνυμος says:
    23 Δεκεμβρίου 2012 στις 7:07 μ.μ.

    Σε τι απ' όλα ζητά δηλαδή τώρα απάντηση αυτός ο κ. Σκαμνάκης;

    1) Στο αν συμπεριλαμβάνεται ο ίδιος στους προβοκάτορες (διότι για προβοκάτορες πρόκειται απ' όπου κι αν προέρχονται) που κατηγόρησαν το ΚΚΕ για λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών κλπ;

    Και γιατί ζητά απάντηση; Γιατί πιστεύει ότι τον αφορά το παράδειγμα;
    Μπας και στάθηκε η Αλέκα σε συγκεκριμένα άτομα ή ομάδες και δεν το πήραμε χαμπάρι;

    Στο κάτω-κάτω, σ' όποιους επιδόθηκαν σε τέτοιες προβοκάτσιες αναφέρθηκε,
    κι όχι σ' όλους που αποχώρησαν ή διαγράφτηκαν απ' το ΚΚΕ.

    Εκείνο λοιπόν που έχει αξία, είναι να δούμε πού πήγαν όλοι αυτοί;
    Πόσοι απ' αυτούς κατέληξαν θιασώτες τού καπιταλισμού από αριστεροδέξια
    και πόσοι παρέμειναν πιστοί στην κομμουνιστική προοπτική.

    2) Αυτός ο κ. Σκαμνάκης, αναφέρεται σε πολιτικές επιλογές τού ΚΚΕ πριν το 19991,
    τις οποίες το ΚΚΕ πλήρωσε
    και δεν σκοπεύει να ξαναπληρώσει...
    Κι είναι πράγματι ηρωικός ο αγώνας που δώσαμε οι κομμουνιστές,
    για να μην κατρακυλήσει το κόμμα στον οπορτουνισμό.
    Κι ευτυχώς το καταφέραμε!

    Τι ζητά τώρα αυτός; Τι θέλει να πει; Ότι τότε το ΚΚΕ είχε λάθος πολιτική; Μα ακριβώς γι' αυτό την απέρριψε.
    Το κατηγορεί λοιπόν επειδή απέρριψε εκείνην την πολιτική; Όχι;
    Τότε; Μήπως συμφωνεί αυτός ο άνθρωπος με την πολιτική τού ΚΚΕ σήμερα; Όχι, ε...

    Τότε; Τι ψάχνει; Τι;;;;

    Απλά, δοθείσης ευκαιρίας, πασχίζει να φέρει την κουβέντα στην τόσο αγαπημένη "λαθολογία" αυτών που διαφωνούν με το ΚΚΕ επειδή δεν δέχεται να γίνει ...Αριστερή καπιταλιστική ουρά.

    Λυπάμαι, αλλά μόνο σα λαθροχειρία μπορώ να εκλάβω "τους πειρασμούς από μια απάντηση", όπως τιτλοφορείται το συγκεκριμένο άρθρο.

    Κι όλοι όσοι εναντιώθηκαν στο ΚΚΕ και το έβλαψαν, ή το βλάπτουν ακόμη, με τον όποιο τρόπο, ξέρουν ποιοι είναι. Δε χρειάζεται να τους ονοματήσει η Αλέκα.
    Οι περισσότεροι δε απ' αυτούς, είναι γνωστοί και τρανοί "Μαυρογιαλούροι" σήμερα.

    Ε, ας το πάρουν λοιπόν χαμπάρι, ότι μαζί τους ουδεμία συνεργασία επιτρέπεται να κάνει το ΚΚΕ και δεν θα κάνει!

    Οι υπόλοιποι, αυτοί που δεν μπήκαν σ' εχρθικά προς το ΚΚΕ στρατόπεδα, το δείχνουν με τον αγώνα τους δίπλα στους κομμουνιστές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές κλπ.

    Τέλος, το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές, ποτέ δεν βάζουν τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι. Η γενίκευση δεν χαρακτηρίζει την κομμουνιστική φιλοσοφία. Άλλη νοοτροπία εκφράζει...

    Είναι λοιπόν το λιγότερο κουτοπονηριά αυτό που επιδιώκει το συγκεκριμένο άρθρο, για να μην πω ότι είναι κεκαλυμένη προβοκάτσια.

    Όχι, δεν αφορά κανέναν μη ένοχο η απάντηση της Αλέκας. Αφορά όμως άπαντες τους ενόχους. Και πας ένοχος γνωρίζει πρώτος την ενοχή του.

    ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

  • Unknown says:
    23 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:44 μ.μ.

    Η ερώτηση του Λαουτάρη, μέλους του ΝΑΡ, που προκάλεσε την απάντηση της Παπαρήγα, δεν εκφράζει παρά την διαχρονική ονείρωξη του αριστερού δημοσιολόγου να στριμώξει το ΚΚΕ ως σεχταριστικό και αρνητικό σε κάθε μορφή κοινής συμπόρευσης. Οι ευσεβείς πόθοι περί πίεσης του ΚΚΕ ώστε να υποκύψει σε συνεργασία με το ΝΑΡ ή κομμάτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι σαφές ότι δεν έχουν κανένα υλικό αντίκρισμα για τους φορείς τους. Προσπερνώντας λοιπόν την ανάξια λόγου απόπειρα του εν λόγω δημοσιολόγου, θα προσπαθήσω να μπω στην ουσία της απάντησης της Παπαρήγα, που αναδεικνύει ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με την πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προτάγματος.

    Σε ότι αφορά στο 89 και στη διάσπαση που ακολούθησε και η οποία επέφερε σοβαρό πολιτικό και οργανωτικό πλήγμα στο ΚΚΕ, θα ήταν δόκιμο να θυμηθούμε, ότι τότε πραγματοποιήθηκε μια διπλή διάσπαση η μία από δεξιά ανανεωτική σκοπιά που οδήγησε ένα μεγάλο μέρος μελών και στελεχών του ΚΚΕ στον Συνασπισμό της αριστεράς και της προόδου, ο οποίος είχε συγκροτηθεί προηγούμενα, στην βάση της κοινής πορείας του ΚΚΕ και της ΕΑΡ που οδήγησε στην συγκυβέρνηση με την ΝΔ για την "κάθαρση" από την διαφθορά του αστικού πολιτικού σκηνικού. Η Παπαρήγα ήταν κομμάτι της τότε ηγετικής ομάδας που έκανε αυτή την βαθειά οπορτουνιστική επιλογή που σε καμία της πλευρά δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τις ανάγκες του εργατικού κινήματος και της εργατικής τάξης.

    Η δεύτερη διάσπαση αφορούσε σε στελέχη της ΚΕ όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας της ΚΝΕ που αποχώρησαν από θέσεις αριστερής κριτικής και συγκρότησαν το ΝΑΡ. Πρόκειται λοιπόν για δύο διασπάσεις που η καθεμιά απεγκλώβισε από το ΚΚΕ διαφορετικού πολιτικού και ιδεολογικού φορτίου ρεύματα και αντιλήψεις. Το ρεύμα του Συνασπισμού, συγκροτήθηκε σε ένα αντικομμουνιστικό, φιλοευρωπαϊκό και σοσιαλδημοκρατικό πεδίο λειτουργώντας ως συμπληρωματική πλευρά της αστικής πολιτικής. Το ρεύμα που κύρια εκφράστηκε από το ΝΑΡ και που στον χώρο της νεολαίας συμπορεύτηκε με τις Αριστερές Συσπειρώσεις, αποπειράθηκε να αναπτύξει τόσο μια κριτική στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού όσο και να αναπτύξει σε θεωρητικό και πολιτικό επίπεδο μια νέα θεώρηση τόσο για το κόμμα όσο και για τους δρόμους συγκρότησης των μετώπων και του εργατικού κινήματος. Ανεξάρτητα από την εκφυλιστική έκβαση αυτής της απόπειρας, το αρχικό έναυσμα ήταν η απόσχιση από τα αριστερά του ΚΚΕ, που είχε επιλέξει την συμπόρευση με ένα πόλο της αστικής πολιτικής (ΝΔ) ώστε να χτυπηθεί ο έτερος πόλος αυτής (ΠΑΣΟΚ).

    Καθώς ήμουν επί 10 χρόνια μέλος της νεολαίας του ΝΑΡ, και δεν έπασχα ποτέ από το πρωτόγονο αντικκκεδισμό, που αποτελεί την παιδική αρρώστια του αριστεριστή, θεωρώ ότι η όποια αντιπαράθεση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ τόσο σε πολιτικό όσο και σε αμιγώς οργανωτικό επίπεδο, δεν εμπεριείχε ποτέ χυδαία υπονοούμενα για στελέχη του ΚΚΕ αλλά σκληρή κριτική για τις πολιτικές του θέσεις τόσο σε ότι αφορά στον ρόλο του στο εργατικό κίνημα και φοιτητικό κίνημα, όσο και σε ότι αφορά στην αποτίμηση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού. Συνεπώς η προσπάθεια της Παπαρήγα να ενεργοποιήσει σύνδρομα πολιορκούμενου φρουρίου για το κόμμα δεν είναι παρά μια βαρετή, ιστορικά επαναλαμβανόμενη παρελκυστική επιλογή, μη τοποθέτησης για τα θεμελιώδη πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα που ανακύπτουν όλο και πιο έντονα εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης.

    Ζητήματα που αφορούν , στον ρόλο και την λειτουργία του κομμουνιστικού κόμματος , που φυσικά δεν μπορεί να είναι μηχανιστική μεταφορά της σταλινικής θεολογίας περί του ρόλου του κόμματος, στην σχέση τακτικής-στρατηγικής, στην κριτική αποτίμηση των πρώτων απόπειρων κομμουνισμού που εκφυλίστηκαν στην πορεία σε σοσιαλιστικό στάδιο, ως μια μεταφυσική κατασκευή απόρροια της μετατροπής του κομμουνιστικού προτάγματος σε ένα λιμνάζων σύστημα εξουσίας που αυτοανακύρηξε τον εαυτό του ως μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό. Απύθμενες ιστορικής εμβέλειας αηδίες , που κατάντησαν τον κομμουνισμό σε ακίνδυνη φενάκη για τον καπιταλισμό και την αστική πολιτική.

  • Unknown says:
    23 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:45 μ.μ.

    συνέχεια :

    Αυτά είναι τα ζητήματα που η παπαρήγα μπορεί να ασχοληθεί απο το να βγάζει λόγους για κάποιος που φύγαν το 90 και πήγαν στην σοσιαλδημοκρατία και στην αστική πολιτική και προφανώς και δεν τους νοιάζει η γνώμη του ΚΚΕ για αυτούς ή για κάποιους που επιμένουν να μην ταυτίζουν τον κομμουνισμό με το ΚΚΕ. Που επιμένουν δηλαδή να μην ταυτίζουν τον σκοπό (Κομμουνισμός) με τα μέσα (επαναστατικό κόμμα) και συνεχίζουν την πορεία τους ως κομμουνιστές χωρίς να ζητούν συχωροχάρτι και χωρίς να είναι διατεθειμένου να υπογράψουν δήλωση μετανοίας. Και καλά κάνουν.

    Η εικονοκλαστική και εικονολατρική αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κόμματος γενικά και του ΚΚΕ ειδικά, σε τίποτα δεν συμβάλλει στην ανάγκη συγκρότησης ενός εργατικού κομμουνιστικού ρεύματος που θα κατανοεί τον κομμουνισμό και θα τον πράττει, ως διαρκής κίνηση ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης και όχι ως μια αντιπαραθετική αυτοαναφορική πρόταση εξουσίας απέναντι στην καθεστηκυία, που σκοπέυει να εγκατασταθεί εις το διηνεκές, ως σοσιαιστική-μεταβατική μεταφέροντας την κομμουνιστική προοπτική στο ιστορικό επέκεινα.

    Ανεξάρτητα με την συζήτηση που επιλέγει να κάνει η Παπαρήγα ή οι Ναρίτες διαχρονικοί εραστές της αριστερής ενότητας, η συζήτηση που οι κομμουνιστές οφείλουν να κάνουν είναι αυτή που πρωτόλεια περιέγραψα και η οποία ενδέχεται ανοίξει δρόμους προς την κομμουνιστική απελευθέρωση.


  • Ανώνυμος says:
    24 Δεκεμβρίου 2012 στις 12:11 π.μ.

    Επειδή τυχαίνει να παρακολουθώ απ' τα γεννοφάσκια μου τη δράση και την πορεία τού ΚΚΕ, γνωρίζω κι έχω ζήσει και την περίοδο στην οποία αναφέρεσαι, κατηγορώντας ειρωνευόμενος μάλιστα, την Αλέκα για οπορτουνιστική βουτιά.

    Έχεις σκεφτεί ότι κάποιες φορές αναγκάζεσαι να πειθαρχείς στις αποφάσεις της πλειοψηφίας, παρότι διαφωνείς κάθετα; Κι έχεις σκεφτεί ότι μια λάθος απόφαση ψηφίζεται απ' την πλειοψηφία επειδή δεν έχει κατανοήσει η πλειοψηφία ότι πρόκειται για λάθος; Αντιλαμβάνεσαι τι λέω;

    Πέρα απ' αυτό, ξεχνάς πως όλο το κομμουνιστικό κίνημα είχε μπατάρει τότε, παρασύροντας κατά ένα μέρος και το ΚΚΕ;
    Τι μου λες τώρα; Ότι οπορτούνευα κι εγώ συνειδητά τότε; Σε παρακαλώ...

    Όσο για την επιλογή τού ΚΚΕ τάχαμου να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, τι να σου πω...
    Καμιά τέτοια επιλογή δεν υπήρξε. Περί παραπομπής τού ενός πόλου τού δικομματισμού για σκάνδαλα επρόκειτο και τίποτ' άλλο. Και για να μην το βασανίζουμε το θέμα, κακώς το ΚΚΕ ανακατεύτηκε με τα σκατά, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ας τους άφηναν να βγάλουν τα μάτια τους.

    Βλέπεις όμως, πώς το ένα λάθος, φέρνει τ' άλλο;
    Το πρώτο λάθος, ήταν η συμμετοχή τού ΚΚΕ στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ.
    Αυτό, έφερε και το δεύτερο. Να μπει ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ σε υπηρεσιακή καπιταλιστική κυβέρνηση ολίγων μηνών και χωρίς κυβερνητικό έργο, μαζί με τη ΝΔ και βουλευτές τού ΠΑΣΟΚ, κι υπουργούς πασόκους αν θυμάμαι καλά, για τους γνωστούς λόγους.

    Κι έρχεσαι τώρα εσύ, και μου λες ότι επέλεξε το ΚΚΕ να κυβερνήσει με τη ΝΔ.
    Τι να πω τώρα; Ότι έχεις λάθος ενημέρωση; Εμ, δεν ήξερες, δε ρώταγες πριν εκτεθείς και γράφεις ανακρίβειες;

    Τέλος πάντων...

    Όσον αφορά τα ιδεολογικοπολιτικά με τα οποία κάνεις προσεκτική την Αλέκα ν' ασχοληθεί, άργησες πολύ...

    Το ΚΚΕ και η Αλέκα Παπαρήγα, τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία τά 'χουν λυμένα και απαντημένα αυτά. Προφανώς όμως, δεν παρακολουθείς το Ριζοσπάστη, την ΚΟΜΕΠ και γενικά τα ντοκουμέντα τού κόμματος.

    Τώρα, για κάτι συχωροχάρτια που ανέφερες, τι να σου πω βρε παιδί μου...

    Ποιος κι από ποιον ζήτησε συχωροχάρτι;

    Πρόσεξε, γιατί ολισθαίνεις προς άλλες συμπεριφορές. Κι εγώ δεν έχω διάθεση ούτε το θεωρώ σκόπιμο, να κάτσω να λέω για να λέω μαζί σου...

    Δεν ξέρω ποιος είσαι και τι καπνό φουμάρεις. Πάντως, άθελά σου ή όχι, μ' έκανες να "κουμπωθώ" απέναντί σου.

    Κι αυτή η απαξίωση που βγάζεις για την Αλέκα, κάτι λέει...

    Ξέρεις, όταν δεν μπορούν να χτυπήσουν την πολιτική-στρατηγική ενός επαναστατικού κόμματος όπως το ΚΚΕ, χτυπάνε τον αρχηγό του.
    (Σχήμα λόγου η λέξη αρχηγός).

    Έτσι λοιπόν, όταν ακούω να στρέφονται ενάντια στην Αλέκα Παπαρήγα, είμαι σίγουρος ότι στρέφονται ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

    Κι επειδή το ΚΚΕ έχει πλέον γερά επαναστατικά ποδάρια, αυτοί που στρέφονται ενάντια στην ηγεσία του, διαφωνούν εντέλει με το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

    Το ταξικό κίνημα λοιπόν, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, δίνει καθημερινά τη μάχη στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές κι αλλού. Εκεί κρίνονται οι επαναστάτες!
    Όποιος αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα, ακολουθεί. Όποιος δεν την αντιλαμβάνεται, δεν είναι έτοιμος ν' ακολουθήσει.

    Τα υπόλοιπα είναι λόγια τού αέρα.

    Για παράδειγμα, κι εγώ έκανα προσπάθεια εδώ, να σε πείσω ότι η λαθολογία για τη λαθολογία, απλά χρησιμοποιείται για να μην προχωράμε παρακάτω.

    Κι εσύ έρχεσαι και μου επαναλαμβάνεις μιά απ' τα ίδια.

    Κι όμως, στο ΚΚΕ, μέλη και οπαδοί, τα έχουμε ξακαθαρίσει όλα αυτά. Κι είναι δημοσιοποιημένα. Είσαι απαράδεκτος αν δεν το ξέρεις και κάθεσαι και τ' αναμασάς για να τ' αναμασάς.

    Αυτά. Δε νομίζω ότι έχουμε να πούμε κάτι άλλο.

    Και για να γίνω πιο σαφής, δεν θέλω καμιά κουβέντα μ' όποιον στρέφεται ενάντια στην ηγεσία τού κόμματός μου. Του ΚΚΕ.

    Ξέρεις γιατί;
    Διότι το ΚΚΕ δεν είναι εικόνισμα, όπως ειρωνικά λες. Το ΚΚΕ είμαστε εμείς. Οι εργάτες και οι σύμμαχοί τους. Η πρωτοπορία τής εργατικής τάξης.

    Κι εγώ, είμαι εργάτης. Κομμουνιστής εργάτης όμως!
    Μπολσεβίκος, έτοιμος να χάσω τις αλυσίδες μου!

    ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ

  • Unknown says:
    24 Δεκεμβρίου 2012 στις 1:18 π.μ.

    Καταρχήν ησύχασε. Δεν το ξέρεις μόνο εσύ το ΚΚΕ απο τα γεννοφάσκια σου αλλά και πολλοί άλλοι. Απλά οι προσωπικές ιστορίες, δεν εξηγούν τα ιστορικά λάθη ούτε τα κρύβουν.

    Όπως δεν είσαι εσύ μόνο κομμουνιστής και εργάτης αλλά και πολλοί άλλοι. Και ξέρεις κομμουνιστής μπορείς να είσαι ακόμη και αν δεν είσαι μέλος ΚΚ.

    Η κριτική μου αφορούσε στην Παπαρήγα γιατί η Παπαρήγα τοποθετήθηκε. Η οποία Παπαρήγα είναι πολιτικό πρόσωπο με επιλογές οπορτουνιστικές εκέινη την περίοδο, στις οποίες όφειλε να αναφερθεί αφού αναφέρθηκε στους οπορτουνιστές του 89.

    Σε ότι αφορά στα της πλειοψηφίας-μειοψηφίας, η δική μου θεώρηση είναι ότι αν ένα ΚΚ που συμμετέχω επιλέγει να πάει με ένα πόλο της αστικής πολιτικής για να ηττηθεί ένα άλλος διαφωνώ ανοιχτά και αποχωρώ πειθαρχώντας στην επιλογή μου να είμαι κομμουνιστής. Επιλογή που είναι υπέρτερη της ιδιότητας ως μέλος του κόμματος.

    Αυτή είναι θέση αρχής. Κάποιο την έχουν κάποιοι όχι.

    Επίσης μαθήματα για την πρόσφατη και παλαιότερη πολιτική ιστορία όπως και το που κρίνονται οι επανάστατες-εργάτες δεν γίνονται δεκτά, ειδικά όταν εκφέρονται με αυτό το ύφος της απόλυτης κομματικής αλήθειας -που αλλάζει ανα δεκαετία-. Είναι δόκιμο να αποφασίζει πρώτα κάποιος με ποιό ΚΚΕ ποιάς περιόδου συντάσσεται , άρα τι είδους κομμουνιστική αναφορά έχει και μετά να παραδίδει μαθήματα κομμουνιστικής ιστορίας. Αυτή είναι μια καλή αρχή.

    Για να είμαι σαφής και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις με συντρόφους και συναγωνιστές που είναι στο ΚΚΕ ή κοντά σε αυτό :

    Με το ΚΚΕ της συγκυβέρνησης και του 89 δεν έχω καμία σχέση

    Με το ΚΚΕ των αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών μετώπων δεν έχω καμία σχέση

    Με το ΚΚΕ της περιόδου της ΕΔΑ δεν έχω καμία σχέση

    Με το ΚΚΕ της Βάρκιζας και της Καζέρτας δεν έχω καμία σχέση

    Με τον σοσιαλισμό του Στάλιν, του Μπρέζνιεφ, του Χρουτσωφ κοκ δεν έχω καμία σχέση

    Τον σοσιαλισμό ως μεταβατικό στάδιο προς τον κομμουνισμό το θεώρω μια μεταφυσική κατασκευή που ναρκοθέτησε την κομμουνιστική προοπτική

    Επίσης :

    Το Traverso rossa δεν ειναι ιστολόγιο του ΚΚΕ. Απλά οι διαχρονικές πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις του κατόχου του, στην πολιτική περίοδο που διανύουμε συμπλέουν σε πολιτικά ζητήματα (εργατική πολιτική εξουσία, έξοδο απο την ΕΕ) με τις θέσεις του ΚΚΕ σε αυτά τα ζητήματα. Τίποτε λιγότερο , τίποτε περισσότερο.

    Και για να γίνω ακόμη πιο σαφής, εγώ κουβεντιάζω με όλους χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία και χωρίς περιττές ευγένειες. Αν δεν θες να κουβεντιάζεις με κομμουνιστές που κάνουν κριτική στο ΚΚΕ κανένα πρόβλημα κουβέντιασε μόνο με τους ακριβώς όμοιούς σου.

    Δεν εκλήθεις να σχολιάσεις την ανάρτηση. Το επέλεξες και δημοσιεύθηκες.

    Επιπλέον επειδή γενικά βαριέμαι αφόρητα να συζητάω με υπερασπιστές "ηγεσιών" και "ηγητόρων" καθώς σιχαίνομαι τα εικονίσματα κάθε είδους, και δεδομένου

    ότι δεν υπάρχει κοινός τόπος, πολιτικός όπως και πολιτικής αισθητικής θα σου πρότεινα να επιλέγεις άλλα ιστολόγια για τα σχόλιά σου.


    Καλό δρόμο

  • TRASH says:
    30 Δεκεμβρίου 2012 στις 12:12 π.μ.

    Eπαναλαμβάνω και εδώ τον σχολιασμό που έκανα στο Praxis:
    "...Εγώ νομίζω πως για να δικαιούται κάποιος να επικαλείται το '89, θα πρέπει να τηρεί και τις αποστάσεις του από τους πρωταγωνιστές της εποχής. Και αν το ΚΚΕ έχει κάνει την αυτοκριτική του για τον Συνασπισμό, άλλοι έφυγαν από το ΚΚΕ ακριβώς επειδή την έκανε.
    Και εδώ μπαίνει κάτι που κραυγάζει. Πως είναι δυνατόν να μην έχεις κανένα πρόβλημα με τους Αλαβανολαφαζάνηδες (που επιμένουν για το τότε ορθόν του εγχειρήματος) για το '89, και να έχεις με την ...Παπαρήγα (που λέει πως ήταν λάθος); ..."
    Και επί της κριτικής περί "τσουβαλιάσματος" από την ΓΓ:
    "...το ζήτημα δεν είναι αν η ΓΓ "τσουβαλιάζει τους αποχωρήσαντες του '89 και του '91 (αν και καταλαβαίνω την συναισθηματική ενόχληση που μπορεί να προκαλεί κάτι τέτοιο), το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα είναι πως οι ΙΔΙΟΙ τσουβαλιάζονται συνεργαζόμενοι μεταξύ τους και ενάντια στο ΚΚΕ!
    Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα δεν είναι οι διαφορετικές αφετηρίες που τις γνωρίζουμε όλοι, αλλά η κοινή κατάληξη που πάνε να μας βγάλουν τρελλούς πως δεν υπάρχει.
    Και φυσικά ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα, είναι η πολιτική στόχευση του άρθρου.
    Τι θέλει να πει ο ποιητής;
    Και σε ποιά βάση θα μπορούσε να συνεργαστεί μαζί του το ΚΚΕ;
    Και εδώ τα πράγματα είναι ολοκάθαρα, για να συζητηθούν καν...
    Μιλάμε για θράσος και υποκρισία!
    Πως είναι δυνατόν να θυμάσαι πως ήσουν εναντίον της "παναριστεράς" το 1989 και να την προωθείς στο σήμερα; (ενώ θεωρητικά σήμερα θα έπρεπε να συμφωνείς με το ΚΚΕ)
    Μιλάμε για φαιδρότητες.
    Βέβαια το εκ πρώτης παράλογο, να συμμαχούν αυτοί που έφυγαν από το ΚΚΕ εξαιτίας της δημιουργίας του ΣΥΝασπισμού, να συναντιούνται πολιτικά με αυτούς που έφυγαν από το ΚΚΕ εξαιτίας της ...δυάλυσης του ΣΥΝασπισμού, εξηγείται εύκολα εάν θεωρήσουμε την επιχειρηματολογία και των δύο προσχηματική, και εστιάσουμε στον ουσιαστικό στόχο τους, ο οποίος σε αμφότερες τις περιπτώσεις, δεν ήταν άλλος από την δυάλυση του ΚΚΕ, και στον οποίο ταυτίζονται πλήρως.
    Και ένα τελευταίο ερώτημα. Εάν το ΚΚΕ είναι τα μύρια όσα του έχουν σούρει κάποιοι, γιάτι τότε θέλουν συνεργασίες μαζί του, και παριστάνουν και τους ...θιγμένους(!!!) και από επάνω που τις απορρίπτει προκαταβολικά το ΚΚΕ;..."
    (οι φράσεις που είναι στο 2ο πλυθηντικό δεν απευθήνονται στο ιστολόγιο, αλλά στον κ.Σκαμνάκη)

Δημοσίευση σχολίου

1. Αναδημοσιεύονται όλα τα σχόλια , που ο συγγραφέας τους, χρησιμοποιεί τουλάχιστον, ψευδώνυμο.

2. Δεν αναδημοσιεύονται υβριστικά σχόλια

3. Αποκλείονται ρατσιστικά, φασιστικά και κάθε είδους εθνικιστικά σχόλια.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.