Η λειτουργία του Traverso Rossa, μεταφέρεται σταδιακά στο νέο site,

# Marxism.

Ωστόσο, το υπάρχον blog και το υλικό που περιέχει, θα παραμείνουν προσβάσιμα.



06 Ιανουαρίου 2014

Θέλετε στ' αλήθεια να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό ;

πρώτη δημοσίευση 17/3/2012



Η αστική πολιτική, η αστική τάξη το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο, δείχνουν τον δρόμο της εργατικής εξαθλίωσης με σαφή και ωμό τρόπο. Ένα ατελείωτο ταξικό μακελειό εκτυλίσσεται στον ιδιωτικό τομέα, όπου «μικροί», «μεσαίοι» και «μεγάλοι» εργοδότες έσπευσαν να υλοποιήσουν πάραυτα τις αλλαγές στα εργασιακά, επικαλούμενοι την κρίση , την έλλειψη ρευστότητας, την αδυναμία τους να επιβιώσουν στο πεδίο ενός καπιταλισμού που βρίσκεται σε πρωτοφανή κρίση.


Δεν έχει νόημα, να διαπραγματευτεί κανείς, με τους κάθε λογής εργοδότες, δεν έχει νόημα να κάνει ο εργαζόμενος ακόμη ένα βήμα πίσω. Ένα βήμα που θα είναι το τελευταίο πριν την άβυσσο. Δεν υπάρχει λόγος, και δεν έχει καμία προοπτική ούτε ατομική ούτε συλλογική να υποταχθεί για άλλη μια φορά ο εργαζόμενος στις ανάγκες του εργοδότη του. Δεν είμαστε φίλοι, δεν είμαστε συνεταίροι, δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους δεν θα μοιραστούμε την χασούρα τους.



Η ταξική μάχη που έχουμε μπροστά μας, είναι μάχη διαρκής, μάχη επιβίωσης , μάχη αξιοπρέπειας. Δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο, τίποτε πιο απελευθερωτικό απ ‘ το να κολλήσεις την μούρη σου πάνω στην αστική του φάτσα και να τον ενημερώσεις ότι ζεις για την στιγμή, που στο τεράστιο κωλόσπιτό του στα προάστια θα εγκατασταθούν οι άστεγοι της Αθήνας, και το θηριώδες τζιπ του θα μετατραπεί σε ιδανικό πούλμαν για να μεταφέρει μαθητές της περιφέρειας στα σχολεία τους. Δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε με τον κάθε «απελπισμένο» εργοδότη. Έχουμε πόλεμο. Οι διαπραγματεύσεις τελείωσαν.


Οι κομμουνιστές, στην δουλειά, δεν ανοίγουν διάλογο με τα αφεντικά. Ανοίγουν διάλογο με τους εργάτες και μιλάνε μαζί τους για τον κομμουνισμό. Για ένα κομμουνισμό κτήμα της ανθρώπινης σκέψης και δράσης, οικεία προοπτική, συλλογικό ζήτημα πάλης. Όχι ένα κομμουνισμό εγκυκλοπαιδικό, απόμακρο, αγοραία εκλαϊκευμένο μέσα από την οπτική «διανοητών» του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», ή αφυδατωμένου εκφραζόμενου μέσα από κενή τσιτατολογία. Ο κομμουνισμός δεν είναι φιλοσοφική ιδέα προς ζύμωση, δεν είναι κανονιστικό σύστημα διαχείρισης της ανθρώπινης μιζέριας με πιο «ίσο» τρόπο. Είναι άσκηση ελευθερίας, άσκησή ζωής. Και ως τέτοιο δεν θα τον «μάθεις» και δεν θα τον καταλάβεις ποτέ ολιστικά, αν δεν τον πράξεις αν δεν τον ζήσεις.


Ίσως ήρθε πραγματικά ή ώρα να εξηγήσουμε στην τάξη μας γιατί είμαστε κομμουνιστές. Γιατί ο κομμουνισμός αποτελεί την τελική λύση στο καπιταλισμό, και την αφετηρία για να δημιουργηθεί η νέα ατομικότητα, η νέα συλλογικότητα, μια ιστορικά πρωτόγνωρη εμπειρία στην ανθρώπινη ιστορία. Αν είσαι κομμουνιστής, δεν φτιάχνεις επιτροπή διαπραγμάτευσης με το αφεντικό σου για το πόσο θα σου μειώσει το μισθό. Προσπαθείς να προκαλέσεις απεργία να ακυρώσεις την παραγωγική του διαδικασία. Ακόμη και αν δεν τα καταφέρεις δεν υποκύπτεις, αντιμετωπίζεις την απόλυση προσδοκώντας ότι κέρδιζες έστω και έναν εργάτη με την στάση σου. Αν είσαι κομμουνιστής και δουλεύεις στον κρατικό μηχανισμό, παραλύεις το σύστημα, προκαλείς απεργία, φτιάχνεις συλλογικότητα και δεν κρύβεσαι πίσω απ την γραφειοκρατική θεσούλα σου περιμένοντας να περάσει η μπόρα.


Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας, δεν ενθυλακώνεις την κρατική επιχορήγηση αλλά την μοιράζεις στην τάξη, ανοίγεις τα κομματικά σου γραφεία στους εργάτες, διοργανώνεις στην πράξη μέτρα ανακούφισης από την πείνα και την φτώχεια σε κάθε γειτονιά. Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας αποχωρείς από το αστικό κοινοβούλιο και προκαλείς εργατικές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά σε κάθε πόλη. Ακυρώνεις το σύστημα στην πράξη, γίνεσαι ένα με την τάξη που διατείνεσαι ότι εκπροσωπείς.


Αν είσαι κομμουνιστής, δεν παραμένεις στο εσωτερικό σάπιων πολιτικών φορέων, που μιλούν στο όνομα του αντικαπιταλισμού ενώ συσπειρώνουν ένα εσμό τρομοκρατημένων μικροαστών. Αν είσαι κομμουνιστής δεν βολεύεσαι στα ασφυκτικά όρια μια αριστεράς που σε χρησιμοποίει για να αυτοαναπαραχθεί εντός του καπιταλισμού. Αν είσαι κομμουνιστής στ αλήθεια βολεύεσαι με όλα αυτά ;


Θέλετε στ ΄ αλήθεια να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό ;


Ας πράξουμε κομμουνισμό

2 σχόλια:

  • TRASH says:
    6 Ιανουαρίου 2014 στις 9:11 μ.μ.

    "Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας, δεν ενθυλακώνεις την κρατική επιχορήγηση αλλά την μοιράζεις στην τάξη, ανοίγεις τα κομματικά σου γραφεία στους εργάτες, διοργανώνεις στην πράξη μέτρα ανακούφισης από την πείνα και την φτώχεια σε κάθε γειτονιά. Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας αποχωρείς από το αστικό κοινοβούλιο και προκαλείς εργατικές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά σε κάθε πόλη. Ακυρώνεις το σύστημα στην πράξη, γίνεσαι ένα με την τάξη που διατείνεσαι ότι εκπροσωπείς."

    Δηλαδή ακυρωνεσαι στην πράξη ως "κομμουνιστικός φορέας", αφού διαχέεσαι μέσα στην τάξη, αδιαφορόντας πλήρως για την ταξική τηε συνείδηση, και όχι πέφτεις στο επίπεδο του μέσου όρου της τάξης (της οποίας είναι καθήκον σου την αυτοσυνείδηση να ανεβάσεις), αλλά προχωράς και στην οργανωτική σου αυτοδυάλυση "μοιράζοντας στην τάξη" (δηλαδή και στους φασίστες εργάτες) τους λιγοστούς πόρους που σου επιτρέπουν (όσο στα επιτρέπουν ακόμη) να επιβιώσεις ως "κομμουνιστικός φορέας...

    Θ.Πάγκαλος (2010):
    "Ποιό ΚΚΕ; Το κόμμα της εργατικής τάξης είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ψηφίζουν οι εργάτες!"

    Να τα ξανασκεφτούμε λίγο;

  • Unknown says:
    6 Ιανουαρίου 2014 στις 10:37 μ.μ.

    Καταρχήν καλή χρόνια. Ελπίζω αυτή τη χρονιά να καταφέρουμε -με τις θεμιτές διαφορές μας- να ανοίξουμε ένα δρόμο προς την πραγμάτωση του κομμουνισμού.

    Στην συγκεκριμένη ανάρτηση είχαμε διαφωνήσει και στην πρώτη της δημοσίευση. Σε ότι αφορά στην εργατική τάξη, είμαι από αυτούς που δεν της προσδίνουν ,ούτε της αναγνωρίζουν καμία “ελέω θεού” ιστορική αποστολή. Απλά η θέση της στην παραγωγή είναι αυτή που αντικειμενικά ενδέχεται να οδηγήσει στην σύγκρουση της με την αστική τάξη και στην πιθανή συνεπακόλουθη απελευθέρωσή της από τα καπιταλιστικά δεσμά.

    Αν αυτό ισχύει για την εργατική τάξη, ισχύει τουλάχιστον σε αναλογία και για την πρωτοπορία της, καθώς η τελευταία είτε είναι κομμάτι της εργατικής τάξης είτε έχει επιλέξει συνειδητά να υπερασπίζεται την κομμουνιστική υπόθεση. Σε αυτό το πλαίσιο εργατική τάξη και πρωτοπορία βρίσκονται σε διττή διαλεκτική σχέση, με την έννοια ότι η ύπαρξη της πρωτοπορίας συνδέεται άρρηκτα με τους όρους υλικής αλλά και πολιτικής επιβίωσης της εργατικής τάξης. Η εργατική τάξη φυσικά όπως και η αστική δεν είναι ενιαία και συμπαγής. Είναι ωστόσο ο ρόλος της πρωτοπορίας, να δημιουργεί τους όρους κοινωνικής συμμαχίας με εκείνο το κομμάτι της εργατικής τάξης, που δεν υποκύπτει στα φασιστικά κελεύσματα αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται σε υλική εξαθλίωση και πολιτική και ιδεολογική σύγχυση. Με αποτέλεσμα να οδηγείται είτε στην ιδιώτευση, είτε να μετατρέπεται σε εκλογική ύλη για την συγκρότηση της νέας σοσιαλδημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ.

    Οι όποιοι οικονομικοί και πολιτικοί πόροι διαθέτει μια κομμουνιστική πρωτοπορία οργανωμένη σε κόμμα, δεν είναι δυνατόν -ειδικά στις παρούσες συνθήκες- να αξιοποιούνται ώστε να αναπαράγεται η ίδια - αλλά πρέπει να αποτελούν μέσο υλικής διάσωσης και πολιτικής ανάτασης εκείνου του κομματιού της εργατικής τάξης, που είναι διατεθειμένο ολικά ή μερικά να συγκρουσθεί με το κεφάλαιο σε κάθε του εκδοχή. Να εξεγερθεί δηλαδή απέναντι σε αστικό κράτος, αφεντικά και την εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Μια επιλογή αυτονόητη για την ταξική χειραφέτηση. Μια επιλογή που αφορά με τον ίδιο αμετάκλητο και απολύτως ανάλογο τρόπο και την κομμουνιστική πρωτοπορία που ο ιστορικός λόγος ύπαρξης της έχει να κάνει με την ιστορική δυνατότητα του κόσμου της εργασίας να απελευθερωθεί και να απελευθερώσει το σύνολο της κοινωνίας από τον καπιταλισμό.

    Όπως και να χει πρόκειται για έναν “χορό για δύο”.

    Κατανοώ τις εντάσεις σου. Σκέψου και συ την δική μου οπτική, που είναι αλήθεια ότι ενέχει υψηλό κοινωνικό και πολιτικό ρίσκο. Που θεωρώ όμως ότι η οργανωμένη κομμουνιστική πρωτοπορία οφείλει να αναλάβει.

Δημοσίευση σχολίου

1. Αναδημοσιεύονται όλα τα σχόλια , που ο συγγραφέας τους, χρησιμοποιεί τουλάχιστον, ψευδώνυμο.

2. Δεν αναδημοσιεύονται υβριστικά σχόλια

3. Αποκλείονται ρατσιστικά, φασιστικά και κάθε είδους εθνικιστικά σχόλια.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.