γράφει ο Θανάσης Αλεξίου
Σε μεγάλο βαθμό η μυθοποίηση της κινηματικής δράσης και της «λαϊκής» θέλησης, οφείλεται, εκτός της πολιτικής αφέλειας, πρωτίστως σ’ έναν απόλυτο εκθειασμό του ακτιβισμού που συνάδει με μικροαστικές αντιλήψεις για την κοινωνική δράση. Αυτός ο εκθειασμός που έλκει εν μέρει την καταγωγή του από το μύθο της «γενικής απεργίας» του επαναστατικού συνδικαλισμού και συνάντησε στις απαρχές του, κυρίως τον ιταλικό φασισμό, μπορεί να εμπνεύσει, σύμφωνα με τον Γκ. Σορέλ, τον ψυχισμό των ανθρώπων.
Εξάλλου όπως έδειξε η ιστορική εμπειρία, αυτή η μορφή δράσης που βασίζεται επίσης στη «παιδαγωγική» των εικόνων πάτησε στην ανυπομονησία μικροαστικών στρωμάτων για άμεση αλλαγή της κατάστασης. Συνοψίζεται δε στο σύνθημα «δράση εδώ και τώρα», «όλα ή τίποτε», «άμεση δράση» (action directe) κ.ο.κ. προβάλλοντας ουσιαστικά ό,τι κινείται, ό,τι δρα, ανεξάρτητα γιατί και προς τα πού. Αυτή η προσέγγιση είναι επίσης (από άλλη διαδρομή) κοντά στην εικονογραφία του Νέγκρι για το νέο υποκείμενο ως «σύνολο ενικοτήτων» («πλήθος»), ένα υποκείμενο που φτιάχνεται για να χωρέσει κυρίως την κοινωνική δράση (μεσο)αστικών στρωμάτων. Όμως αυτή η μυθοπλαστική αντίληψη για την κοινωνική δράση δημιουργεί συγχύσεις που αποτρέπουν μια αντικειμενική εκτίμηση των δυνατοτήτων κοινωνικής δράσης.
συνεχίστε # MARXISM
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
1. Αναδημοσιεύονται όλα τα σχόλια , που ο συγγραφέας τους, χρησιμοποιεί τουλάχιστον, ψευδώνυμο.
2. Δεν αναδημοσιεύονται υβριστικά σχόλια
3. Αποκλείονται ρατσιστικά, φασιστικά και κάθε είδους εθνικιστικά σχόλια.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.