Τα χημικά της Συρίας στην Αδριατική, μια υπόθεση τρόμου σε εξέλιξη

Tο Cape Ray από χθες πλέει προς τη Μεσόγειο. Πάνω του -πέρα από τις δεξαμενές υδρόλυσης που θα “αποφορτίσουν” τα χημικά του Άσαντ- βρίσκονται 35 άτομα πλήρωμα και 65 επίλεκτοι επιστήμονες των ΗΠΑ, μέλη της ομάδας με την ονομασία FDHS. Οι επιστήμονες αυτοί προέρχονται από την βάση Edgewood Arsenal, που εδρεύει στο Μέριλαντ των ΗΠΑ. Τα προηγούμενα χρόνια ρόλος της συγκεκριμένης βάσης ήταν να ερευνηθούν οι επιπτώσεις των χημικών όπλων στον ανθρώπινο οργανισμό. Μάλιστα προς επίρρωση των δοκιμών μία επίλεκτη ομάδα γιατρών, χημικών και ερευνητών χρησιμοποίησε 7000 αμερικανούς στρατιώτες ως … πειραμματόζωα. Το όλο εγχείρημα προκάλεσε γρήγορα πάμπολλες αντιδράσεις. Έτσι προ ετών το ίδιο το Κογκρέσο διέταξε έρευνα για τα πειράματα αυτά και εν τέλη αναγκάστηκε να αποζημιώσει τους συγγενείς των τεθνεόντων στρατιωτών. Το 2012, τα πειράματα της ομάδας Edgewood / Aberdeen παρουσιάστηκαν στο CNN και στο περιοδικό The New Yorker.


Πώς ξανάρθε στο προσκήνιο η ομάδα Edgewood

Τέλος του 2012 οι Αμερικανοί ανακαλύπτουν την έκταση του χημικού οπλοστασίου του Άσαντ στη Συρία. Οι σκηνές με τα πρόσωπα ή τα άψυχα σώματα παιδιών που εκτέθηκαν σε χημικά αέρια κατακλύζουν τους τηλεοπτικούς δέκτες του πλανήτη ένα χρόνο μετά. Όμως από το 2012 το Αμερικανικό Πεντάγωνο είχε καλέσει την επίλεκτη ομάδα του Edgewood. Η νέα αποστολή που τους ανατέθηκε ήταν να φτιάξουν με βάση την εμπειρία και την τεχνογνωσία της βάσης Άμπερντιν μία μονάδα αποδόμησης χημικών όπλων που να μπορεί να λειτουργήσει εν πλω. Σε λιγότερο από 10 μήνες το σχέδιο ολοκληρώθηκε. Οι δεξαμενές υδρόλυσης ήταν έτοιμες στο τέλος του 2013 κι απέμενε να τοποθετηθούν στο επιλεγμένο πλοίο, το Cape ray. Όπερ και εγένετο.

Το πλοίο που θα μεταφέρει τον τρόμο των χημικών στη Μεσόγειο .. έλυσε κάβους από το λιμάνι Νόρφολκ χθες το πρωί . Πάνω του βρίσκονται οι 65 ειδικοί της ομάδας του Άμπερντιν και τα 35 άτομα πλήρωμα. Το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας τους ξεπροβόδισε με μία επιστολή που κάνει επιβλητική αυλαία στην υπόθεση. Το Cape Ray δεν έρχεται μόνο του. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου δήλωσε πως “περίπου μία ντουζίνα” πλοία θα το συνοδεύσουν για να αποκρούσουν -αν χρειαστεί- θαλάσσιες επιθέσεις και για να βεβαιωθούν ότι θα φέρει σε πέρας την αποστολή του.

Το ταξίδι του μέχρι να φτάσει στην γειτονική Ιταλία θα είναι ένα αδιάλειπτο πείραμα των δεξαμενών υδρόλυσης που του εγκατέστησε η ομάδα του Άμπερντιν. Στο ιταλικό λιμάνι Τάουρο Τζόγια το πλοίο θα παραλάβει το επικίνδυνο φορτίο των χημικών της Συρίας. Οι 65 “επίλεκτοι” της ομάδας του Άμπερντιν προσφέρθηκαν εθελοντικά, θεωρώντας αυτό το ταξίδι “ευκαιρία ζωής. Το πιστοποιεί η δήλωση του Άνταμ Μπέικερ, χημικού μηχανικού κι μέλους της αποστολής που είπε ότι “δεν θα ήθελε να το χάσει με τίποτα, γιατί θα … γράψει ιστορία”.

Πράγματι. Στην πιο απλή μορφή της υπόθεσης το εγχείρημα του Cape Ray θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στο δίκαιο της θάλασσας, του περιβάλλοντος, της προστασίας της ατμόσφαιρας και κυρίως θα ανοίξει νέους δρόμους … παρεμβάσεων σε περιπτώσεις που υπάρχουν υποψίες για ύπαρξη χημικών όπλων. “Πολλά έθνη στον πλανήτη έχουν στην κατοχή τους χημικά όπλα” δήλωσε χθες ο CarmenSpencer, σύμβουλος του Πενταγώνου για την άμυνα των Η.Π.Α. από χημικά και βιολογικά όπλα. “Αυτό που κάνουμε αποδεικνύει, ότι υπάρχει η δυνατότητα για την ασφαλή και την φιλική προς το περιβάλλον καταστροφή των χημικών ανά τον κόσμο, συμπλήρωσε. Έτσι ελπίζουμε ότι ο κόσμος και τα εν λόγω έθνη θα είναι πρόθυμοι, να τα εγκαταλείψουν” κατέληξε.

“Κι αν δεν είναι;” θα αναρωτιόταν κάποιος. Κι αν δεν αποδειχθεί “φιλική” προς το περιβάλλον η καταστροφή τους;

Το σημείο επελέγη με κριτήρια που δείχνουν ότι οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την αποστολή προσπαθούν να μην αφήσουν περιθώρια παρέμβασης στις γειτονικές χώρες. Και πράγματι, οι κυβερνήσεις των χωρών της Μεσογείου που νοιώθουν την ανησυχία αυτής της “επιχείρησης” στη γειτονιά τους, περιορίζονται για την ώρα σε ευχολόγια ή σε -εξ απαλών ονύχων- έκφραση των φόβων τους. Δεν έχουν όμως ουσιαστικό λόγο παρέμβασης ή ακόμη περισσότερο αποτροπής αυτού του σχεδιασμού.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όμως οι περιγραφικές του σκοπού δηλώσεις συνεχίζονται ακάθεκτες: Ο Paul Walker, διευθυντής του προγράμματος Green Cross International, που αφορά την Περιβαλλοντική ασφάλεια και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, χαρακτήρισε την αποστολή ως «νέα, ιστορικής σημασίας και μοναδική.» Το μεγάλο πρόβλημα, όπως αναφέρει, είναι ότι «αν δε μπορείς να κατατρέψεις τα χημικά όπλα, στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου στη Συρία, τότε πως αλλιώς μπορείς να το κάνεις;» Και προσθέτει ότι, αυτή η τακτική πρόκειται να είναι πολύ χρήσιμη σε ειδικές περιπτώσεις που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε υψηλά τοξικά απόβλητα ή και χημικά όπλα που πρέπει να καταστραφούν.

Το πλοίο Cape Ray συνεχίζει το ταξίδι του για την γειτονιά μας. Στα μέσα Φεβρουαρίου θα πάρει το επικίνδυνο φορτίο του από το ιταλικό λιμάνι Τάουρο Τζόγια. Εκεί -παρ’ ότι η ιταλική κυβέρνηση τηρεί σιγή ασυρμάτου- ο Δήμαρχος της περιοχής και οι κάτοικοι δηλώνουν έτοιμοι να αντιταχθούν στο σχέδιο. Αν η φόρτωση προχωρήσει βάση χρονοδιαγράμματος το πλοίο του χημικού τρόμου αμέσως μετά θα βρεθεί στο επιλεγμένο σημείο, δυτικά της Κρήτης και θα αρχίσει την υδρόλυση των χημικών στη Μεσόγειο.

Στη χώρα μας η επιστημονική κοινότητα και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν εκφράσει την ανησυχία και τις επιφυλάξεις τους. Το ζήτημα για ένα σχεδόν μήνα απασχολεί και τους τοπικούς φορείς της Κρήτης, που νιώθουν μία ανάσα από τον τόπο τους να επιχειρείται κάτι τόσο μεγάλο αλλά και τόσο επικίνδυνο. Απαντήσεις όμως ουσιαστικές δεν υπάρχουν. Οι ιθύνοντες περιορίζονται απλώς να λένε πως η ασφάλεια της αποστολής προέχει. Και πράγματι, η ομάδα του Άμπερντιν είναι … τρανή απόδειξη. Φαίνεται πως χρησιμοποιείται η αφρόκρεμα του εξοπλισμού και του επιστημονικού προσωπικού αλλά το σχέδιο προβλέπει το … ελεγχόμενο περιβάλλον στη Μεσόγειο Θάλασσα. Την κλειστή Μεσόγειο, της δικής μας γειτονιάς.
http://www.ekriti.gr/article/poioi-einai-oi-anthropoi-poy-tha-apofortisoyn-ta-himika-toy-asant-dytika-tis-kritis#ixzz2tTw5YGup
 

Τι είναι όμως η μεθοδος της υδρόλυσης?
 

Δείτε στο λινκ cbw_news_FDHS_130923
 

Μια αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας μέθοδος που αδρανοποιεί και δεν καταστρέφει τα χημικά, αποκλείοντας έτσι να τα χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος
Μέσα στο χαμό, οι οικολόγοι της πλάκας που ασχολούνται μόνο με πωλήσεις αναμνηστικών έβγαλαν μια ανακοίνωση, που σχεδόν συμφωνούν με τη ρήψη των χημικών στη θάλασσα.

H μυστικότητα που καλύπτει το ζήτημα της εν πλω καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας έχει δικαιολογημένα προκαλέσει έντονη ανησυχία στις κοινωνίες των κρατών της Μεσογείου.

Σύμφωνα με την ισχνή πληροφόρηση που είναι διαθέσιμη, κυρίως μέσω της κοινής αποστολής του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons) και του ΟΗΕ, η μεταφόρτωση των χημικών όπλων προέλευσης από τη Συρία θα πραγματοποιηθεί στο λιμάνι Gioia Tauro της Ιταλίας. Η μεταφορά στο ιταλικό λιμάνι από τη Συρία θα πραγματοποιηθεί με φορτηγά πλοία. Εκεί, το επικίνδυνο φορτίο θα μεταφορτωθεί στο 36 ετών αμερικανικό φορτηγό Cape Ray, στο οποίο έχει εγκατασταθεί ειδική κινητή μονάδα υδρόλυσης. Με τη διαδικασία της υδρόλυσης, αναμένεται ότι θα επιτευχθεί η εξουδετέρωση περίπου 560 τόνων χημικών πρώτης προτεραιότητας (δηλαδή υψηλής τοξικότητας). Η διαδικασία της εξουδετέρωσης, η οποία δεν περιλαμβάνει απόρριψη στη θάλασσα, θα πραγματοποιηθεί εν πλω, κατά πάσα πιθανότητα σε διεθνή ύδατα και σε θαλάσσια περιοχή η οποία δεν έχει γνωστοποιηθεί.

Το Cape Ray σήμερα (13 Φεβρουαρίου) κατέπλευσε για ανεφοδιασμό στη Ναυτική Βάση Ρότα της Ισπανίας και ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό πότε θα κατευθυνθεί προς την Ιταλία.

Τα κρίσιμα ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν τη νομοθεσία που διέπει τη διαδικασία αυτή σε διεθνή ύδατα (ειδικά καθώς στη συμφωνία υπάρχει ρήτρα εμπιστευτικότητας), τις προφυλάξεις για την αποφυγή ατυχήματος (διαρροή, έκρηξη, κ.α.), την παλαιότητα του φορτηγού πλοίου (το οποίο είναι μονού τοιχώματος) και βέβαια την ακριβή περιοχή στην οποία θα πραγματοποιηθεί η επιχείρηση, πιθανώς σε ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα. Σε περίπτωση ατυχήματος, ποιος ρυπαίνων θα πληρώσει, ποιους και πώς; Παρεμπιπτόντως, όμοιας σοβαρότητας είναι και η περίπτωση ατυχήματος από επιχειρήσεις εξόρυξης πετρελαίου, ταχέως αυξανόμενος κίνδυνος, για τον οποίο πρέπει κάποια στιγμή οι κοινωνίες της Μεσογείου να προβληματιστούν σοβαρά.

Η καταστροφή των χημικών όπλων προφανώς αποτελεί αδιαμφισβήτητη προτεραιότητα. Εντούτοις, η διεθνής κοινότητα επιμένει να υπεκφεύγει των ευθυνών που προκύπτουν από το γεγονός ότι ναι μεν τέτοια όπλα παράγονται και χρησιμοποιούνται, αλλά ασφαλές και διαφανώς διαχειριζόμενο κέντρο καταστροφής τους δεν υπάρχει.

Το WWF Ελλάς καλεί την Ελληνική Κυβέρνηση να απαιτήσει απόλυτη διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία, με βάση σαφείς κανόνες περιβαλλοντικής ασφάλειας, για τη διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας. Καλεί επίσης τον Υπουργό Εξωτερικών να ζητήσει επαρκείς εξηγήσεις για την επιλογή διεθνούς θαλάσσιου χώρου που δεν εμπίπτει σε σαφές θεσμικό πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας, για τη διενέργεια αυτής της διαδικασίας, καθώς από καμία εκ των ανακοινώσεων του OPCW δεν προκύπτει επαρκής εξήγηση για το ότι η θάλασσα αποτελεί μοναδική επιλογή. Τέλος, το WWF Ελλάς θεωρεί πως η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει ουσιαστικό ρόλο επιτηρητή της διαδικασίας και εγγυητή της συνεχούς, έγκυρης και έγκαιρης πληροφόρησης της κοινωνίας.

Πηγή : http://ergasiakodeltio.wordpress.com