Η ευτυχία του να μην είσαι κομμουνιστής

Πηγή : LeninReloaded

* Απαλλαγμένος από το επαχθές βάρος τού να δηλώνεις ανοιχτά την ιδεολογία σου, κυκλοφορείς άνετα σε κάθε περιβάλλον, συγχρωτιζόμενος με τους πάντες (η κοινωνικότητα έχει πολλά πρακτικά πλεονεκτήματα!), και δηλώνοντας "ευαισθητοποιημένος πολίτης", "κριτικό πνεύμα", άνθρωπος "της αριστεράς", "προοδευτικός", ή τίποτε απολύτως, γιατί είναι αυταπόδεικτο ότι μιλάς από θέση ηθικής ισχύος. Στο κάτω-κάτω, δεν είσαι κομμουνιστής --ή μάλλον είσαι και αυτό, αλλά στον ιδανικό κόσμο που έχεις ήδη ολοκληρώσει μες στο μυαλό σου, εκεί που μόνο εσύ θα είσαι κομμουνιστής-- και κανείς δεν δικαιούται να σου ζητά λογαριασμό για το τι είσαι.

* Κριτικάρεις τους πάντες και τα πάντα από μια εξαίσια θέση ατομικής ανωτερότητας, επισημαίνοντας τις αδυναμίες και αντιφάσεις τους ως πράγματα που εσένα δεν σε αφορούν, γιατί εσύ είσαι πλάσμα του εαυτού σου, παρθενογένητος, αυτοδημιούργητη συνείδηση, απελευθερωμένος από προκαταλήψεις. Γιατί; Επειδή είσαι, απλά, εξυπνότερος. Η προπαγάνδα χάνει τον χρόνο της μαζί σου. Είσαι απροσπέλαστος στη χειραγώγηση της σκέψης, όλοι το γνωρίζουν αυτό. Στα κέντρα αποφάσεων προβληματίζονται ολημερίς με την περίπτωσή σου. Τέτοια σκληρά καρύδια δεν ξανάδαν!

* Η δική σου σιωπή για ό,τι δεν νιώθεις να σε αφορά είναι πάντα έκφανση της ελευθερίας σου, απόδειξη ότι έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις από το να παίρνεις θέση για ό,τι δε σε αγγίζει προσωπικά (γιατί έχεις ασυνήθιστες ευαισθησίες, πώς να το κάνουμε;) Εσύ δεν είσαι στρατιωτάκι σαν αυτούς, δεν είσαι ενεργούμενο. Η σιωπή τους για ό,τι νιώθεις ότι αφορά εσένα είναι, αναμφίβολα, σημάδι αδυναμίας να σε καλύψουν ή, χειρότερα, ενοχής. Το δηλώνεις δυνατά, σε όλους τους τόνους.

* Μπορείς ελεύθερα να καλλιεργήσεις και να επιδείξεις το προσωπικό σου γούστο, ένα μνημείο εκλεπτυσμού αφιερωμένο στην ανωτερότητα της δικής σου αισθητικής, την οποία έχεις συνθέσει με υπομονή και μεράκι, από ένα τεράστιο σουπερμάρκετ ιδεών όπου σού ανήκουν όλα τα προϊόντα δικαιωματικά, ακόμα κι αν δεν δημιούργησες προσωπικά κανένα. Γιατί εσύ είσαι ο κληρονόμος των κόπων της ανθρωπότητας για τη γνώση και την ομορφιά· εσύ, που τόσα κάνεις για να τα τιμήσεις όπως τους αξίζει.

* Η ιστορία δεν είναι φυλακή όταν δεν είσαι κομμουνιστής. Είναι ένας παιχνιδότοπος όπου κυκλοφορείς αμέριμνος παίζοντας καθημερινά τους ρόλους ανθρώπων που δεν είσαι, αλλά έχεις κάθε δικαίωμα να υποδύεσαι: τώρα Άρης Βελουχιώτης, τώρα Μίλτος Σαχτούρης, τώρα Κούνεβα, Τεμπονέρας, Πλουμπίδης, Κατσαρός, Καστοριάδης, Στίνας, Κροπότκιν, Μπακούνιν, Καβάφης, Λόρκα, και πάντα λίγο Μαρξ για επιδόρπιο. Μπορείς να φαντασιώνεσαι τον εαυτό σου ως Όργουελ των πολυκατοικιών· αντιφρονούντα που υψώνει το τεράστιο ανάστημά του σε γκρίζες Κεντρικές Επιτροπές· ρομαντικό μαχητή στον ισπανικό εμφύλιο· μοναχικό, αγέρωχο αναρχικό· αθάνατο ναύτη της Κροστάνδης. Είσαι τόσο μεγάλη προσωπικότητα, τέτοιος ογκόλιθος ύπαρξης όταν δεν είσαι κομμουνιστής!

* Αφού δεν είσαι τόσο ανόητος να πιστεύεις σε προγράμματα και στόχους, δεν θα χρειαστεί ποτέ σου να πείσεις και κανέναν για αυτά. Εσύ δεν θα βρεθείς ποτέ στην εξευτελιστική θέση να χτυπήσεις την πόρτα αγνώστων με κίνδυνο να την φας στα μούτρα. Δεν είναι δουλειά σου να πείθεις· είναι δουλειά των άλλων να πείσουν εσένα. Κοπιάστε, ινστρούχτορες! Αλλά ουαί και αλλοίμονό τους! Εσύ δεν πείθεσαι εύκολα. Δεν είσαι αφελής εσύ. Θα τούς δείξεις! Θα ξεσκεπάσεις κάθε τους ανοησία, υποκρισία ή αφέλεια! Δεν χαρίζεις κάστανα εσύ!

* Όταν αρχίσουν τα ζόρια να σε πλησιάζουν, θα γίνεις καταγγελτικός! Πού είναι η "αριστερά;" Γιατί δεν ενώνονται για να σε υπερασπιστούν; Χα! Την πάρτη τους κοιτάνε όλοι! Νομίζουν ότι θα σε κοροϊδέψουν; Δεν εξαπατάσαι εσύ! Και ποιοί είναι αυτοί που θα σε πουν "μικροαστό"; Ο μικροαστός είναι άνθρωπος δειλός, σκυμμένος. Σε κοίταξαν εσένα να δουν ανάστημα; Κορμοστασιά; Ο Τζένγκινς Χαν θα έτρεμε μπροστά σου, ο Χίτλερ θα σε παρακάλαγε να μην γράψεις επιστολή που τον κατακευρανώνει στις εφημερίδες! Ήσουν αυτό που έτρεμε σε όλη του τη ζωή ο Στάλιν, κι ας μην το γνώριζε!

* Όταν έρθει το τέλος, η ώρα σου να συντριβείς στον γενικό πολτό, το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις είναι να αφήσεις ένα μακρόσυρτο "γιατί;", συντετριμμένος απαρηγόρητα για λογαριασμό της ανθρωπότητας, που θα σε χάσει οριστικά και αμετάκλητα, και τι θα κάνει η κακόμοιρη χωρίς εσένα;