Απο την εξέγερση του Δεκέμβρη στο αριστερό πεζοδρόμιο του ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή : Praxis

Traverso Rossa :  Η επαναστατική αριστερά στην Ελλάδα, περπατά στον δρόμο του εκφυλισμού και της απαξίωσης με αξιοσημείωτο συντονισμό. Δυστυχώς για όσους αγωνιστές  παραμένουν εγκλωβισμένοι σε φαντασιακά επαναστατικά σχέδια επι χάρτου , που την πραγματική ζωή -ενδεικτική η περίπτωση του ΕΕΚ-  καταλήγουν στην αγκαλιά τόσο της αριστερής (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) όσο και της κανονικής σοσιαλδημοκρατίας. (ΣΥΡΙΖΑ) Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός, και ίσως καλύτερα έτσι, γιατί  θα ξεχωρίσει πιο σύντομα η ήρα απο το στάρι, και θα καταστεί εφικτό να εμφανιστούν οι πραγματικές δυνατότητες για την δημιουργία, ενός εργατικού επαναστατικού ρεύματος που δεν θα ναι δωρητής σώματος σε καμιά εκδοχή σοσιαλδημοκρατίας.


Πρίν απο ορισμένες μέρες είχαμε αναρτήσει κείμενο και ανακοίνωση απο τον χώρο του ΕΕΚ σχετικά με τίς εκλογές. Ακολούθησε καταγγελία για προσπάθεια μετατροπής του ΕΕΚ (το οποίο ασκούσε κριτική δύο χρόνια τώρα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μισορεφορμισμό και "κεντρισμό") σε συνιστώσα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αφού έχουν γίνει αυτά προστέθηκε σήμερα μια παράγραφος στο αρχικό κείμενο που καλεί σε.............εκλογική στήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκλογική στήριξη που είναι βέβαια "κριτική" (όπως και πολλά άλλα τις τελευταίες μέρες) και σίγουρα "ασυμβίβαστη" απο θέμα επαναστατικών αρχών......της εβδομάδας που διανύουμε.

Η προσθήκη αναφέρει:

Δεν μένουμε πάντως αμέτοχοι. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε την δράση μας, την παρέμβαση σε όλα τα μέτωπα του κοινωνικού αγώνα. Στη συγκεκριμένη κρίσιμη πολιτική μάχη της 17^ης Ιουνίου δεν καλούμε σε αποχή αλλά στην πάλη για την εκλογική συντριβή της Δεξιάς, όλου του μαύρου μνημονιακού μετώπου και των Χρυσαυγιτών Ναζήδων και για την κριτική στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Δεν αγνοούμε τις κεντριστικές ταλαντεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  και διατηρούμε την κριτική μας στάση τόσο στις συνολικές της πολιτικές επιλογές όσο και τις προσαρμογές μερίδων της είτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ είτε προς το σταλινικό ΚΚΕ (παράδειγμα, η απαράδεκτη στάση της υπέρ του ΠΑΜΕ που φρουρούσε την Βουλή στην Γενική Απεργία της 19-20 Οκτωβρίου 2011). Συνεχίζουμε την ανεξάρτητη ασυμβίβαστη επαναστατική πορεία μας. Δίνοντας κριτική ψήφο στις 17 Ιουνίου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στεκόμαστε στο πλευρό εκείνων των συντρόφων στις γραμμές της που αρνούνται να γίνουν δορυφόροι ή αριστερά συμπληρώματα του ΣΥΡΙΖΑ, απορρίπτουν τα «λαϊκά μέτωπα» ταξικής συνεργασίας κι  ανταποκρίνονται στην ανάγκη για κοινή πάλη πάνω σε ένα  επαναστατικό διεθνιστικό πρόγραμμα.

http://www.eek.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=943:2012-06-06-15-58-03&catid=29:announcements&Itemid=83

 Εδώ στο Praxis έχουμε επανειλλημένα αναφερθεί στον εκφυλισμό της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς με τους τυχοδιωκτισμούς, τα φτηνά πολιτικά παιχνίδια, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα κ.α. Και αυτό πιά περιλαμβάνει τμήματα που ασκούσαν κριτική (στο όνομα μάλιστα του Δεκέμβρη, των αγώνων κλπ) να οδηγούνται στο γνωστό μαντρί του εξωκοινοβουλευτικού πολιτικαντισμού. Έτσι και αλλιώς είναι σχεδιασμένο τα τμήματα αυτά (και το ΕΕΚ συγκεκριμένα) να παίξουν τον ρόλο του "χρήσιμου ηλίθιου" στα επερχόμενα παζάρια και τις εσωκομματικές ισσοροπίες παράλληλα βέβαια με τον ρόλο του αριστερού πλυντηρίου-άλλο ένα χρήσιμο ζήτημα-. Το τελευταίο είναι σημαντικό γιατί τώρα που έχει αποκαλυφθεί ο πολιτικός ρόλος της 13ης συνιστώσας είναι απολύτως αναγκαίο -ιδιαίτερα μετεκλογικά να βρεθούν τα χρήσιμα "ισοδύναμα"- για να μπορέσει να αναπαράγεται το μαγαζί. Και  μπορεί να βρεθούν διάφοροι που θα δούν απο πάνω και "ελπιδοφόρα" την εξέλιξη γιατί θα πάμε πιο "αριστερά" την "αριστερή" κριτική στο "αριστερό" μνημόνιο που θα βρεθεί μπροστά μας μετεκλογικά..

Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα του τέλους της "επαναστατικής" αριστεράς και του κούφιου υπερεπαναστατισμού. Και το ξεκαθάρισμα της συμβάλλει στο να γίνουν τα πράγματα πιο συγκεκριμένα αναφορικά με τις πολιτικές και ταξικές τοποθετήσεις. Το τέλος της "επαναστατικής αριστεράς"  δημιουργεί για τα ταξικά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους νέα καθήκοντα πέρα απο τους διαβρωμένους απο την αστική ιδεολογία και τους τυχοδιωκτισμούς μηχανισμούς και τις πολιτικά εκφυλισμένες ηγεσίες τους.