Η λειτουργία του Traverso Rossa, μεταφέρεται σταδιακά στο νέο site,

# Marxism.

Ωστόσο, το υπάρχον blog και το υλικό που περιέχει, θα παραμείνουν προσβάσιμα.



17 Μαρτίου 2012

Θέλετε στ αλήθεια να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό ;


Η αστική πολιτική, η αστική τάξη το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο, δείχνουν τον δρόμο της εργατικής εξαθλίωσης με σαφή και ωμό τρόπο. Ένα ατελείωτο ταξικό μακελειό εκτυλίσσεται στον ιδιωτικό τομέα, όπου «μικροί», «μεσαίοι» και «μεγάλοι» εργοδότες έσπευσαν να υλοποιήσουν πάραυτα τις αλλαγές στα εργασιακά, επικαλούμενοι την κρίση , την έλλειψη ρευστότητας, την αδυναμία τους να επιβιώσουν στο πεδίο ενός καπιταλισμού που βρίσκεται σε πρωτοφανή κρίση.

Δεν έχει νόημα, να διαπραγματευτεί κανείς, με τους κάθε λογής εργοδότες, δεν έχει νόημα να κάνει ο εργαζόμενος ακόμη ένα βήμα πίσω. Ένα βήμα που θα είναι το τελευταίο πριν την άβυσσο. Δεν υπάρχει λόγος, και δεν έχει καμία προοπτική ούτε ατομική ούτε συλλογική να υποταχθεί για άλλη μια φορά ο εργαζόμενος στις ανάγκες του εργοδότη του. Δεν είμαστε φίλοι, δεν είμαστε συνεταίροι, δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους δεν θα μοιραστούμε την χασούρα τους.

Η ταξική μάχη που έχουμε μπροστά μας, είναι μάχη διαρκής, μάχη επιβίωσης , μάχη αξιοπρέπειας. Δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο, τίποτε πιο απελευθερωτικό απ ‘ το να κολλήσεις την μούρη σου πάνω στην αστική του φάτσα και να τον ενημερώσεις ότι ζεις για την στιγμή, που στο τεράστιο κωλόσπιτό του στα προάστια θα εγκατασταθούν οι άστεγοι της Αθήνας, και το θηριώδες τζιπ του θα μετατραπεί σε  ιδανικό πούλμαν για να μεταφέρει μαθητές της περιφέρειας στα σχολεία τους. Δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε με τον κάθε «απελπισμένο»  εργοδότη. Έχουμε πόλεμο. Οι διαπραγματεύσεις τελείωσαν.

Οι κομμουνιστές, στην δουλειά, δεν ανοίγουν διάλογο με τα αφεντικά. Ανοίγουν διάλογο με τους εργάτες και μιλάνε μαζί τους για τον κομμουνισμό. Για ένα κομμουνισμό κτήμα της ανθρώπινης σκέψης και δράσης, οικεία προοπτική, συλλογικό ζήτημα πάλης. Όχι ένα κομμουνισμό εγκυκλοπαιδικό, απόμακρο, αγοραία εκλαϊκευμένο  μέσα από την οπτική «διανοητών» του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», ή αφυδατωμένου εκφραζόμενου μέσα από κενή τσιτατολογία. Ο κομμουνισμός δεν είναι φιλοσοφική ιδέα προς ζύμωση, δεν είναι κανονιστικό σύστημα διαχείρισης της ανθρώπινης μιζέριας με πιο «ίσο» τρόπο. Είναι άσκηση ελευθερίας, άσκησή ζωής. Και ως τέτοιο δεν θα τον «μάθεις» και δεν θα τον καταλάβεις ποτέ ολιστικά, αν δεν τον πράξεις αν δεν τον ζήσεις.

Ίσως ήρθε πραγματικά ή ώρα να εξηγήσουμε στην τάξη μας γιατί είμαστε κομμουνιστές. Γιατί ο κομμουνισμός αποτελεί την τελική λύση στο καπιταλισμό, και την αφετηρία για να δημιουργηθεί η νέα ατομικότητα, η νέα συλλογικότητα, μια ιστορικά πρωτόγνωρη εμπειρία στην ανθρώπινη ιστορία. Αν είσαι κομμουνιστής, δεν φτιάχνεις επιτροπή διαπραγμάτευσης με το αφεντικό σου για το πόσο θα σου μειώσει το μισθό. Προσπαθείς να προκαλέσεις απεργία να ακυρώσεις την παραγωγική του διαδικασία. Ακόμη και αν δεν τα καταφέρεις δεν υποκύπτεις, αντιμετωπίζεις την απόλυση προσδοκώντας ότι κέρδιζες έστω και έναν εργάτη με την στάση σου. Αν είσαι κομμουνιστής και δουλεύεις στον κρατικό μηχανισμό, παραλύεις το σύστημα, προκαλείς απεργία, φτιάχνεις συλλογικότητα και δεν κρύβεσαι πίσω απ την γραφειοκρατική θεσούλα σου περιμένοντας να περάσει η μπόρα.

Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας, δεν ενθυλακώνεις την κρατική επιχορήγηση αλλά την μοιράζεις στην τάξη, ανοίγεις τα κομματικά σου γραφεία στους εργάτες, διοργανώνεις στην πράξη μέτρα ανακούφισης από την πείνα και την φτώχεια σε κάθε γειτονιά. Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας αποχωρείς από το αστικό κοινοβούλιο και προκαλείς εργατικές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά σε κάθε πόλη. Ακυρώνεις το σύστημα στην πράξη, γίνεσαι ένα με την τάξη που διατείνεσαι ότι εκπροσωπείς.

Αν είσαι κομμουνιστής, δεν παραμένεις στο εσωτερικό σάπιων πολιτικών φορέων, που μιλούν στο όνομα του αντικαπιταλισμού ενώ συσπειρώνουν ένα εσμό τρομοκρατημένων μικροαστών. Αν είσαι κομμουνιστής δεν βολεύεσαι στα ασφυκτικά όρια μια αριστεράς που σε χρησιμοποίει για να αυτοαναπαραχθεί εντός του καπιταλισμού. Αν είσαι κομμουνιστής στ αλήθεια βολεύεσαι  με όλα αυτά ;

Θέλετε  στ ΄ αλήθεια να μιλήσουμε  για τον κομμουνισμό ;

Ας πράξουμε κομμουνισμό   


16 σχόλια:

  • Ανώνυμος says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 1:35 π.μ.

    "Αν είσαι κομμουνιστής και δουλεύεις στον κρατικό μηχανισμό, παραλύεις το σύστημα, προκαλείς απεργία", "Αν είσαι κομμουνιστικός φορέας αποχωρείς από το αστικό κοινοβούλιο και προκαλείς εργατικές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά σε κάθε πόλη"..
    ..κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτά που γράφεις..εκτός ίσως απο την πραγματικότητα.. δηλαδή ο λόγος που δεν γίνονται απεργίες και εργατικες συνελεύσεις είναι γιατί δεν καλεί κανεις σε αυτές? Ή γιατί δεν υπάρχουν σήμερα συνεπείς κομμουνιστές εργαζόμενοι που έχουν απολυθεί όχι μία αλλά πολλές φορες?
    ..θέλει πολλή δουλειά απο όλους μας και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξουν ποτέ οι τέλειοι κομμουνιστές (γιατί όλοι γράφουν για το τι πρέπει να γίνει αλλά δεν βλέπω κανέναν να κάνει κατι καλύτερο) που θα φωτίσουν το δρόμο..αλλα η δουλειά μηρμυγκιού των πολλών που θα τραβήξει σιγά σιγάή απότομα τους υπόλοιπους εργαζόμενους

  • Ανώνυμος says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 1:55 π.μ.

    ..εννοώ ότι σε μια στιγμή που μια σειρά απο μικρόυς καιμεγάλους αγώνες ξεδιπλώνονται, αγώνες που πρωτοσταιτούν οι κουμουνιστές,αυτοί που έχουμε,ναι,όπως είναι,δεν κατανοώ απόλυτα την ύπαρξη ενός τέτοιου κειμένου..στην τελική κάποιοι απο αυτούς τους κομμουνιστες διαπαιδαγωγήθησαν και απο μια ηγεσία που παίρνει κρατική επιχορήγηση..και απεργούν και προκαλούν συνελεύσεις γειτονιάς..πολλά παραπάνω μπορούν να γίνουν..αλλά όχι μόνο γκρίνια!!! στην τελική,αν τοκείμενο σου ήταν αληθινό,δεν θα έπρεπε να είχε γραφτεί ποτέ,γιατι αυτά που γράφει,έτσι απλά θα τα έκανες!!!! (δεν το πάω προσωπικά,δεν είμαι κομμουνιστής ούτε πρωτοπόρος.αλλά αναγνωρίζω κάποιους ανθρώπους πλαί μου που αγωνίζονται)

  • TRASH says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 4:48 π.μ.

    Ωραίο κείμενο, αν και θα διαφωνούσε ο Lenin βεβαια, αλλα τι να κάνουμε; Δικηγορίσκος ήτανε και αυτός, δεν άνοιγε στην "τάξη" και τα γραφεία των μπολσεβίκων κοκ...
    Y.G.
    Δυστυχώς δεν ειρωνεύομαι....

  • Unknown says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 10:25 π.μ.

    ξέρω και γω πολλούς αγωνιστές.εκεί άλλωστε είναι που επωάζεται η απελευθερωτική κομμουνιστική προοπτική. η κριτική δεν αφορά στους αγωνιστές της εργατικής τάξης αλλά στους κατα φαντασίαν "επαγγελματίες κομμουνιστές"

  • Unknown says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 10:57 π.μ.

    Ευχαριστώ για το σχόλιο.

    Μάλλον θα με κατηγορούσε για αριστερισμό ο Λένιν και θα με παρέπεμπε στο "Τι να κάνουμε" για να επανέλθω στην τάξη.

    σοβαρά τώρα :

    Η σκέψη του Λένιν δεν είναι νεκρό γράμμα για να παπαγαλίζεται χωρίς να κατανοείται, δεν είναι συνταγογραφία επανάστασης και θετικιστικό μοντέλο "σοσιαλιστικής" διαχείρισης που μεταφυσικά διακτινίζεται απο το 1917 στο 2012.

    Ας ανοίξουν τα κομματικά γραφεία, ας απγκιστρωθούν και ας απογαλακτισθούν οι διάφοροι κομμουνιστικοί φορείς απο το καπιταλιστικό κράτος και ας κατηγορηθούν για λενινιστική παρέκκλιση.

    Δεν πειράζει δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα κινηθούν εκτός των λενινιστικών πλαισίων και σιγουρα δεν θα είναι και η πλέον αντιδραστική παρέκκλιση. Έχουν προηγηθεί πολλές όπου ο εξώφθαλμός βιασμός της λενινιστικής σκέψης ενόχλησε ελάχιστα τους "επαγγελματίες κομμουνιστές" και στοίχισε τα μέγιστα στην εργατική τάξη. Πολλά τα ιστορικά παραδείγματα που ο Λένιν παρέμενε κάδρο στον τοίχο και φιλολογική αναφορά, και ο Κάουτσκυ καθόριζε την πολιτική πρακτική των διάφορων κομμουνιστικών κομματων.

    Σε ένα υποθετικό κύκλο σεμιναρίων με εισηγητή τον Λένιν για τον ρόλο των κομμουνιστικών εργατικών κομμάτων σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, ίσως θα έπρεπε τα διάφορα "κομμουνιστικά" πολίτμπιρο να αγοράσουν διαρκείας.

    Δυστυχώς ούτε εγω ειρωνευομαι.

  • avanti_maestro says:
    17 Μαρτίου 2012 στις 2:04 μ.μ.

    Στοιχειώδες ταξικό κριτήριο, λέγεται traverso rossa, αυτό και βγαίνει στο κείμενο.

    Δεν ξέρω γιατί ανακατεύτηκε ο Λένιν -πάλι- στη κουβέντα μας. Έχει πει τόσα πολλά, έχει αναθεωρήσει τον εαυτό του τόσες φορές και σε τόσες διαφορετικές συγκυρίες, που αλήθεια μπορούμε να μιλάμε για έναν και αδιαίρετο λενινισμό ή μαρξισμό;
    Ποιον λενινισμό να διαλέξουμε άραγε;
    Το "λενινισμός" των μπολσεβίκων της επανάστασης ή τον "λενινισμό" των δικών της Μόσχας; Τον "λενινισμό" του ΕΑΜ ή του ΚΚΓαλλίας;


    υγ.Μάλλον βγάζει μάτια ότι δεν είμαι λενινιστής έτσι;

  • Cos says:
    18 Μαρτίου 2012 στις 11:59 π.μ.

    Δεν νομίζω ότι θα διαφωνούσε μόνο ο Λένιν με το κείμενο, θα διαφωνούσε και ο Μαρξ.

  • avanti_maestro says:
    18 Μαρτίου 2012 στις 12:21 μ.μ.

    Μήπως δεν το έχεις δει ακόμη και δεν έχει δημοσιευτεί το προηγούμενο σχόλιο μου;
    Τρας είσαι δεδηλωμένα σταλινικός έτσι;
    Έτσι φαίνεται απο αυό που ανέβασες σήμερα:

    "Ή «θεωρία» του αυθορμήτου είναι η θεωρία του οπορτουνισμού. Υποκλίνεται μπροστά στο αυθόρ­μητο του εργατικού κινήματος, αρνείται γενικά τον διευθυντικό ρόλο τής πρωτοπορίας, του κόμματος της Εργατικής Τάξης.
    ...
    Δεν θέλει να βαδίζει το Κόμμα επικεφαλής της εργατικής τάξης, ν' ανυψώνει την συνείδηση των μαζών, να σέρνει το κίνημα από πίσω του"

    http://e-globbing.blogspot.com/2012/03/blog-post_18.html#more

  • TRASH says:
    18 Μαρτίου 2012 στις 8:05 μ.μ.

    @traversorossa:
    οσο και αν θα σου φανεί περίεργο, όταν έγραψα το (υπερβολικά συνοπτικο -ο.κ.) προηγούμενο μου σχόλιο, δεν είχα στο μυαλό μου τον "αριστερισμό", αλλά το "τι να κάνουμε" και το "κόμμα νέου τύπου".
    Αυτά έχουν "ξεπεραστεί" τόσο πολύ από τις συνθήκες, που τα αντιγράφουν μέχρι και αστοί προκειμένου να αυξήσουν την οργανωτική τους αποτελεσματικότητα.
    το συμπέρασμα που έβγαλα από το άρθρο σου (με διορθώνεις αν θέλεις), είναι πως προτείνεις την αυτοδυάλυση του "κόμματος νέου τύπου" σαν τέτοιο, προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί στις "απαιτήσεις των καιρών"...

  • TRASH says:
    18 Μαρτίου 2012 στις 8:11 μ.μ.

    @avanti_maestro:
    Στο "χωριό μου" το "Σταλινικός", το λέγαμε "Μαρξιστής-Λενινιστής".
    Αφού διάβασες το άρθρο μου στο Γλόμπινγκ, θα είδες πως έχει παραπομπή και στο "τι να κάνουμε" (άλωστε και ο Στάλιν, βάση αυτού το έγραψε).
    Μια και το έφερε λοιπόν η κουβέντα, εγώ τις αντιλήψεις μου δεν τις κρύβω. Εσύ, τι ακριβώς είσαι;
    Το "είσαι δεδηλωμένα σταλινικός έτσι;", το θεωρείς πολιτικό επιχείρημα;

  • TRASH says:
    18 Μαρτίου 2012 στις 8:14 μ.μ.

    Y.Γ.
    Σίγουρα δεν είμαι "επαγγελματίας κομμουνιστής"...

  • Unknown says:
    19 Μαρτίου 2012 στις 12:06 π.μ.

    το "επαγγελματίας κομμουνιστής" δεν αφορούσε εσένα ήταν μια γενική παρατήρηση. αν είχα μια τέτοια εκτίμηση θα στο έλεγα ευθέως.

    Σε ότι αφορά στο κόμμα νέου τύπου αποέλεσε μια συγκεκριμενη πολιτικοοργανωτική απάντηση, σε συγκεκριμένες συνθήκες για συγκεκριμένες ανάγκες. Αποτέλεσε δηλαδή την απάντηση του Λένιν έπειτα απο εμπειρεστατωμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.

    Το κόμμα νέου τύπου, δεν είναι θέσφατο, ούτε απάντηση σε κάθε περίοδο. Εγώ προσωπικά δεν είναι θιασώτης του κόμματος νέου τύπου γιατί θεωρώ κι αυτό είναι πανθομολογούμενη διαπίστωση, ότι δεν συμβάλλει στην εμπέδωση και εξέλιξη της εργατικής δημοκρατίας στο εσωτερικό της κομμουνιστικής πρωτοπορίας, δημιουργεί οργανωτικού τύπου στεγανά που αποκλείουν και ναρκοθετούν την πολιτικοιδεολογική συζήτηση και αναζήτηση διαχωρίζοντας εν τέλει, τεχνητά την βάση απ την "ηγεσία" μετατρέποντας την τελευταία, και χωρίς προφανή λόγο σε αλάθητη παπική νομενκλατούρα.

    Η ταξική υπεθυνότητα, η ταξική αυτοθυσία, και η απαραίτητη κομμουνιστική πειθαρχία προκύπτει και βαθαίνει όσο βαθαίνει και ατσαλώνεται η πολιτικοιδεολογική συμφωνία και η ταξική συμπόρευση της κομμουνιστικής πρωτοπορίας.

    Η οργανωτική αποτελεσματικότητα παραμένει ένα άδειο πουκάμισο , αν δεν είναι αποτέλεσμα υψηλού βαθμού πολιτικής συμφωνίας απο την οποία και απορρέει περίπου φυσιολογικά η πραγμάτωση των οργανωτικών καθηκόντων.

  • avanti_maestro says:
    19 Μαρτίου 2012 στις 10:14 π.μ.

    Στο δικό μου το "χωριό" είναι πολιτικό επιχείρημα.
    Λένε ακόμη πως δύσκολα να κάνεις συζήτηση με αυτούς που το παραδέχονται.
    Δεν πειράζει-καλή καρδιά.

    Δεν έκρυψα ποτέ κάτι. Προσπαθώ να είμαι κομμουνιστής και είμαι (δυστυχώς) ανένταχτος.

  • TRASH says:
    20 Μαρτίου 2012 στις 2:36 μ.μ.

    @traversorossa:
    Το κόμμα νέου τύπου είναι ένα κοφτερό όπλο στα χέρια αυτού που το κρατάει. Την αποτελεσματικότητα του σαν τέτοιο, την έχει αποδείξει σε μία πολύ μακριά χρονική περίοδο, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από την Ρωσία του '17, μέχρι την Ευρώπη του '40 και το Βιετνάμ του '70. Αν το όπλο αφτό πέσει σε ανίκανα χέρια, δεν είναι ευθήνη του όπλου αλλά των χεριών. Οπότε θεωρώ την ανάλυση σου για "απάντηση σε πολύ συγκεκριμένο τόπο χρόνο", επιφανιακή. Και μια και ανάφερες το παράδειγμα με το πουκάμισο, εκείνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ,πως αυτό που προτείνεις στην περίπτωση που ένα αποδεδειγμένα γερό και καλό πουκάμισο καλύπτει ένα άρρωστο κορμί, να γιατρέψουμε το κορμί, βγάζοντας του το πουκάμισο αυτό.
    Μία δεύτερη ένσταση που έχω (και που φαντάζομαι την καταλαβαίνεις και εσύ), είναι πως το οργανωτικό μοντέλο (εάν μπορούμε να το ονομάσουμε τέτοιο) που προτείνεις, χρειάζεται για να μπορεί να λειτουργήσει δύο προϋποθέσεις καθόλου αυτονόητες σε περίπτωση έντασης της ταξικής πάλης. Απρόσκοπτη λειτουργεία των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών και τήρηση του πολιτικού "φαιρ πλέη" από πλευράς ταξικού εχθρού.

  • TRASH says:
    20 Μαρτίου 2012 στις 2:40 μ.μ.

    @avanti_maestro:
    -Καλή καρδιά έχουμε.
    -Δεν ρώτησα αν είσαι οργανωμένος κάπου (αυτό έλειψε δα!), αλλά σε ποιο ιδεολογικό ρεύμα κοντά κινείσαι
    -Η απάντηση μου ήταν τόσο "πολιτική" όσο ταίριαζε στο ερώτημα και τον τρόπο που τέθηκε
    -Αν δοκιμάσεις να συζητήσεις πολιτικά, θα δεις πως δεν είναι καθόλου δύσκολο...

  • Τζαβέλας says:
    27 Μαρτίου 2012 στις 8:19 μ.μ.

    απλά και ταπεινά, σε συγχαίρω traversorossa!!!
    κι επιτέλους σκασμός οι "ρήτορες" πολύ μιλήσανε...
    ΑΣ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ !!!

Δημοσίευση σχολίου

1. Αναδημοσιεύονται όλα τα σχόλια , που ο συγγραφέας τους, χρησιμοποιεί τουλάχιστον, ψευδώνυμο.

2. Δεν αναδημοσιεύονται υβριστικά σχόλια

3. Αποκλείονται ρατσιστικά, φασιστικά και κάθε είδους εθνικιστικά σχόλια.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.