Οι μπάσταρδες λέξεις της εξουσίας //γράφει ο Χρήστος Μιάμης//

Η σύνθεση των λέξεων και η αντιστοίχιση τους με συγκεκριμένα γεγονότα, όπως και ο χειρισμός της γλώσσας μέσω της εισδοχής στον δημόσιο διάλογο, τελεολογικών διλημμάτων που εγκλωβίζουν τον ορίζοντα της αντιπαράθεσης, στα αποκρυσταλλώματα που απορρέουν από αυτά, αποτελεί προσφιλής τακτική της εξουσίας. Η εξουσία ή αρτιότερα, οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας είναι που θέτουν τα δεσπόζοντα κοινωνικό-πολιτικά δίπολα. Οι απαντήσεις όμως που μερικές φορές λαμβάνουν, δεν είναι οι αναμενόμενες. Εύγλωττο, πρόσφατο παράδειγμα αυτό του δημοψηφίσματος. Όπου η κυβέρνηση έθεσε ένα συγκεκριμένο ερώτημα, για μια συγκεκριμένη σύμβαση, και έλαβε μια συνολική πολιτική απάντηση αναφορικά με την συμφωνία ή όχι της κοινωνικής πλειοψηφίας, με το ηγεμονικό μοντέλο της ΕΕ.

Ήταν μια απάντηση που ξένισε, δυσκόλεψε και αιφνιδίασε την κυβέρνηση, που θα προτιμούσε ένα περισσότερο αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα, αν και δεν εξετράπη από την προαποφασισμένη διαδρομή της, που αφορούσε και αφορά, στην παραμονή στην ΕΕ και στην ΟΝΕ, με δυσθεώρητο κόστος για τους εργαζόμενους και τον λαό. Το επόμενο “αβάσταχτο” δίλημμα που τώρα θέτει η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, σχετίζεται με την μεσσιανική παραδοχή ότι όποιος δεν στοιχίζεται με το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση, θεωρείται ρίψασπις, με την έννοια ότι αποφεύγει να δώσει την μάχη που επιτάσσουν οι πραγματικοί κοινωνικό-πολιτικοί συσχετισμοί. Προσπαθεί δηλαδή η κυβέρνηση να εμφανιστεί ως προασπιστής και εκφραστής του πολιτικού ρεαλισμού, λοιδορώντας κάθε αντίθετη άποψη που προτάσσει την σύγκρουση με τους δανειστές , την ΕΕ και την ΟΝΕ.

Περαιτέρω, καθώς η τακτική της κυβέρνησης δεν εξαντλείται μόνο στην πολεμική στην αντίθετη πολιτική άποψη, αξιοποιείται η στοχοποίηση συγκεκριμένης πλευράς της αντίθετης άποψης, που εστιάζει την θεώρηση της, μονόδρομα στην νομισματική αλλαγή. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται ένα τεχνητό μέτωπο με τους θιασώτες της δραχμής, το οποίο βάλλεται τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το σύνολο των συστημικών ΜΜΕ, με ομολογημένο στόχο να αναδυθεί ο πολιτικός -στην ουσία ταξικός- ρεαλισμός της κυβέρνησης και του Α. Τσίπρα, που αίφνης περιφέρεται με το συστημικό φωτοστέφανο του Εθνάρχη και απολαμβάνει ευρείας κοινωνικής αποδοχής. Άλλωστε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας στην βουλή, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων που καταγράφουν την πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό. Δηλαδή ο επικεφαλής της περιβόητης “αριστερής” κυβέρνησης, υπερασπίζεται τις εταιρείες δημοσκοπήσεων που πράττοντας την επιθυμία τους επιστημονική πρόβλεψη, έδιναν την ημέρα του δημοψηφίσματος, ισχνό προβάδισμα στο “ΟΧΙ”.

συνεχίστε στο  https://viralmarxism.wordpress.com/2015/07/26/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82/

Πηγή : https://viralmarxism.wordpress.com/