Η αποπνικτική δυσωδία, της ελεύθερης αγοράς

Η Ευρώπη του Διαφωτισμού βουλιάζει στις λάσπες της Ειδομένης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα φυλακίζονται στα ευρωπαϊκά στρατόπεδα συγκέντρωσης που οικοδομούνται στην ελληνική επικράτεια. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια απέραντη νήσο Έλις, όπου διαχωρίζονται οι πρόσφυγες από τους “παράτυπους” μετανάστες, με τους πρώτους να αποστέλλονται στην Τουρκία και από εκεί δυνητικά, στην υπόλοιπη Ευρώπη και τους δεύτερους, να απελαύνονται.

Ταυτόχρονα παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα 40.000 περίπου πρόσφυγες -σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία- που προωθούνται από τα νησιά του Αιγαίου σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην ηπειρωτική χώρα, καθώς ξεκινά η τουριστική περίοδος, και δεν πρέπει να αμαυρωθεί ο μύθος της Ελλάδας, ως ιδανικού τουριστικού προορισμού, όπως και να μην προκληθούν αντιδράσεις από τις ¨παραγωγικές τάξεις” της τουριστικής βιομηχανίας που έχουν -στα χρόνια της κρίσης- κερδοσκοπήσει σε δυσθεώρητο βαθμό, επιβάλλοντας μεταξύ άλλων, μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, στους εργαζόμενους του κλάδου.

Το κριτήριο διαχωρισμού προσφύγων και μεταναστών είναι η εθνική καταγωγή. Οι Σύριοι θεωρούνται πρόσφυγες οι υπόλοιπες εθνικότητες, συνιστούν “παράτυπη” μετανάστευση. Όσοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και ανήκουν στην κατηγορία των “παράτυπων”, μπορούν φυσικά να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα, αλλά είναι κάτι που δεν επιθυμούν, και δικαίως. Ο ρόλος της Ελλάδας ως μέλος της ΕΕ, είναι να λειτουργήσει ως ένα αχανές στρατόπεδο συγκέντρωσης που θα εγκλωβίζει τους πρόσφυγες εντός της επικράτειας της σε πολυάριθμα “hot spots” , τα οποία θα αποτελέσουν πεδίο κερδοφορίας για πλειάδα ΜΚΟ, όπως και χώρος εκμετάλλευσης άνεργων, που θα τους δοθεί η “ευκαιρία” να θητεύσουν ως ανθρωποφύλακες μέσω voucher.

Η ολέθρια συνάντηση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού με την εγχώρια εκδοχή “αριστεράς”, ξερνάει όπως ήταν αναμενόμενο, την αποπνικτική δυσωδία της ελεύθερης αγοράς.

συνεχίστε 

#marxism via Praxis