6+1 σημεία "ορθής συμπόρευσης"

Το τελευταίο διάστημα , παίζεται -αν και με ελάχιστο ενδιαφέρον- το δρώμενο της συμπόρευσης μεταξύ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του Σχεδίου Β. Επιδιώκοντας να συμβάλλω στην ευόδωση του σκοπού της πιο πλέριας ενότητας της ριζοσπαστικής αριστεράς, προτείνω τα παρακάτω 7 σημεία ως ψυχοτροπική μέθοδο απεγκλωβισμού από τον φαύλο κύκλο της σύγχυσης :

1. Έχεις δικαίωμα να λες οτιδήποτε, για οτιδήποτε σε οποιονδήποτε, για το ίδιο πάντα θέμα. θα υπερασπίζομαι πάντα το δικαίωμα σου εν τέλει να μην λες τίποτα. Άλλωστε και το κενό έχει την σημασία του...

2. Δεν έχει καμία σημασία αν πρώτα βγούμε από το ευρώ και μετά από την ΕΕ, ή το ακριβώς ανάστροφο ή ταυτόχρονα και τα δύο ή κανένα από τα δύο. Αρκεί να αναφέρονται και τα δύο στην ίδια γραμμή, της ίδιας παραγράφου, ενός κοινού κειμένου. Άλλωστε δεν πρόκειται για θεωρητικά πολιτικά και κοινωνικά αιτήματα που συνιστούν καθολική προσέγγιση των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων. Είναι απλά λέξεις,συντακτικά συμφραζόμενα, άνευ ταξικής φόρτισης, απαραίτητη γαρνιτούρα σε ένα "επαναστατικό" λογύδριο  

3. Το βασικό είναι η ενότητα. Η ενότητα των "αντικαπιταλιστικών δυνάμεων". Η ενότητα της περιβόητης ριζοσπαστικής αριστεράς. Μια ενότητα μέσα από την οποία, θα γεννηθεί περίπου μαγικά η ενότητα του κόσμου της εργασίας. Ναι έτσι ακριβώς θα γίνει μην έχεις καμία αυταπάτη, συμπαθή συμπορευόμενε. Η εργατική τάξη περιμένει με αγωνία να συμπορευθείς για να ενωθεί επιτέλους. Μην αργοπορείς. Βήμα ταχύ...

4. Το βασικό είναι να γίνει έστω μονόστηλο σε κάποια "εναλλακτική" εφημερίδα, σε κάποιο "εναλλακτικό" μέσο ενημέρωσης, ότι η "αντικαπιταλιστική αριστερά" επιτέλους συμπορεύεται. Ότι επιτέλους βρήκε κοινή μέθοδο να μην πει τίποτα σημαντικό, ώστε να αναδειχθεί η μεγαλειώδης σημασία, μιας κοινωνικά ασήμαντης συμπόρευσης. Δέκα μονόστηλα, μια συνέντευξη και να σαι μπήκες στο "κεντρικό πολιτικό σκηνικό". Τα κατάφερες επιτέλους

5. Το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Μια φράση που η εικόνα που σου δημιουργεί, είναι ένα τηλεοπτικό πάνελ, ή μήπως η βουλή,  ή μήπως η ευρωβουλή ; Μην ανησυχείς δεν έχει καμία σημασία που για έναν αριστερό για έναν επαναστάτη, "κεντρικό πολιτικό σκηνικό" είναι τα εργοστάσια που κλείνουν, οι πεινασμένοι στους δρόμους, οι μετανάστες που δολοφονούνται, οι εκδιδόμενες γυναίκες που εξευτελίζονται, οι.... Άστο, πάνω απ ' όλα η  συμπόρευση στο... τηλεοπτικό-κοινοβουλευτικό κενό, όλα τ ' άλλα δεν σε αφορούν.

6. Να επανέλθουμε στην ενότητα. Η ενότητα συμπαθή συμπορευόμενε , είναι μέσο για την επίτευξη του σκοπού. Το μέσο λοιπόν το ξέρουμε. Ας δούμε τον σκοπό, που δεν είναι άλλος -ομολογημένος ή μη - από την δημιουργία αριστερής κυβέρνησης. Τόση φασαρία, τόσος οδυρμός, τόσες εκκλήσεις συμπόρευσης για κάτι που ήδη δρομολογείται, από τον... ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι ενωμένοι λοιπόν, ώστε να κατασκευαστεί η επαναστατική συνιστώσα της νέας σοσιαλδημοκρατίας. Μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμου, με τους "επαναστάτες" να πιέζουν όλο και πιο αριστερά. 'Αμα σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις...

7. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση της πολιτικής. Στο αντικαπιταλιστικό monopoly βέβαια, γιατί στο πραγματικό κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, αν δεν υφίσταται ένα πλειοψηφικό εργατικό ρεύμα, δηλαδή αποκρυσταλλωμένη εργατική εξουσία, οι αριστερές κυβερνήσεις καταλήγουν είτε ως φάρσα, είτε ως τραγωδία. Φάρσα για τις ίδιες. Τραγωδία για τον κόσμο της εργασίας

Συμπορευθείτε λοιπόν, για να γίνει κατανοητό έστω και με το δύσκολο τρόπο, ότι η ενότητα του ελάχιστου, δεν ανοίγει αλλά κλείνει, περιορίζει, τον ορίζοντα της χειραφέτησης της εργατικής τάξης. Ακριβώς γιατί πρόκειται για ενότητα στο μέσο που καταλήγει σκοπός, ενώ ο διακηρυγμένος σκοπός έχει πια λησμονηθεί.

Συμπαθή συμπορευομένε , θα μάθεις έτσι με τον δύσκολο τρόπο, την διαφορά ανάμεσα στην αστική και την εργατική πολιτική. Μια γνώση ωστόσο χρήσιμη, όταν εν τέλει κληθείς να επιλέξεις...

Good Night, and Good Luck...