“Άνθρωποι και ποντίκια” : Τα λησμονημένα παιδιά της Αμυγδαλέζας

Η συνήθεια είναι αποτρόπαια κατάσταση.Ειδικά η συνήθεια που γίνεται νοσηρή κανονικότητα. Κάπως έτσι εξελίσσεται η κατάσταση με τους πρόσφυγες, καθώς με γεωμετρική πρόοδο γίνεται η φτώχεια και η δυστυχία, αναπόσπαστη πλευρά μιας αβίωτης ζωής.

Στην αρχή οι πρόσφυγες ήταν ένα σημαντικό ανθρωπιστικό ζήτημα, τότε που η Ελλάδα είχε ακόμη “ανθρωπιστική κρίση”, γιατί τώρα έχει “δίκαιη ανάπτυξη”. Στην συνέχεια έγιναν ένα σημαντικό οικονομικό ζήτημα και άρχισε η ακατάσχετη ροή κονδυλίων προς τις διάφορες ΜΚΟ που στηνόντουσαν με fast track διαδικασίες. Αμέσως μετά εξελίχθηκαν σε σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα μια νοσηρή κατάσταση να μετατραπεί έλλογα, σε νοσηρό εξάρτημα μιας νοσούσας ζωής......................

συνεχίστε #MARXISM