Τα εγγόνια του Διαφωτισμού

Ο ευρύτατα διαδεδομένος μύθος περί της ελεύθερης επιλογής που παρέχει ο καπιταλισμός, καταρρέει υπό το αβάστακτο βάρος της πραγματικότητας. Κάποιος είναι ελεύθερος, στον βαθμό που η διεκδίκηση της ελευθερίας του δεν αμφισβητεί τις απρόσιτες περιφράξεις του συστήματος εξουσίας. Οποιοσδήποτε είναι ελεύθερος, αρκεί να διαθέτει την ελευθερία του, στην υπηρεσία των σκοπών της κυρίαρχης εξουσίας. Η αμφισβήτηση του κανονιστικού πλαισίου εξουσίας δεν συνιστά αυταπόδεικτη άσκηση ελευθερίας, αλλά απόπειρα αποδόμησης του “κοινά αποδεκτού” κανόνα ελευθερίας, για αυτό και στιγματίζεται ως παράλογη, ανεδαφική, μη ρεαλιστική, και καταστέλλεται, με συνοπτικές διαδικασίες.

Στην κοινωνία, στην πολιτική, στην οικονομία και στον πολιτισμό, η καπιταλιστική ελευθερία δεν είναι παρά η υλική αποκρυστάλλωση της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Με αυτόν τον τρόπο, η λογική της ελεύθερης αγοράς είναι μονόδρομος, η εκδοχή της δημοκρατίας ως καπιταλιστική, είναι το τελικό όριο της δημοκρατικής έκφρασης ατομικής και συλλογικής, η πρωτοκαθεδρία της οικονομίας έναντι των ανθρώπινων αναγκών είναι αδιαμφισβήτητη, τα τηλεοπτικά, κινηματογραφικά, θεατρικά και έντυπα σκουπίδια που γίνονται viral και best seller, συνιστούν την μοναδικά αποδεκτή πολιτισμική έκφραση της κοινωνίας.

συνεχίστε  #marxism